คำพิพากษาฎีกาที่ 2628/2529 

บทความวันที่ 23 ม.ค. 2566, 10:07

มีผู้อ่านทั้งหมด 461 ครั้ง

การที่จำเลยพาผู้เยาว์ไปนอกขอบเขตแห่งความยินยอมของบิดามารดา ผู้ปกครองหรือผู้ดูแล ก็อาจถือว่าเป็นการพรากผู้เยาว์ได้ 
คำพิพากษาฎีกาที่ 2628/2529 
แม้ในตอนแรก ส. ผู้เป็นมารดาเด็กหญิง ศ. อายุ 12 ปี จะยินยอมอนุญาตให้จำเลยพา ศ. ออกไปจากบ้านก็เพื่อให้จำเลยพา ศ. นำไปพบสามี ส. ซึ่งทำงานอยู่ที่แห่งหนึ่งเท่านั้น การที่จำเลยพา ศ. เข้าไปในโรงแรม เป็นเรื่องทำไปเองโดยลำพัง จะเข้าไปในโรงแรม เป็นเรื่องทำไปเองโดยลำพัง จะถือว่า ส. รู้เห็นยินยอมไม่ได้ จำเลยเข้าไปในห้องและกวักมือเรียก ศ. ให้ตามเข้าไปในห้องด้วย แสดงว่าจำเลยมีเจตนาร่วมประเวณีหรือกระทำมิดีมิร้ายอย่างอื่น แต่ ศ. ไม่ยอมเข้าห้องและมีพนักงานโรงแรมมาพบช่วยเหลือพาไปส่งบ้าน ดังนี้ การกระทำของจำเลยเป็นการพรากผู้เยาว์อายุไม่เกิน 13 ปี ไปเพื่อการอนาจาร มีความผิดตาม ป.อ. มาตรา 317
ตัวบทกฎหมายที่เกี่ยวข้อง
ประมวลกฎหมายอาญา
    มาตรา 317  ผู้ใดโดยปราศจากเหตุอันสมควร พรากเด็กอายุยังไม่เกินสิบห้าปีไปเสียจากบิดามารดา ผู้ปกครอง หรือผู้ดูแล ต้องระวางโทษจำคุกตั้งแต่สามปีถึงสิบห้าปี และปรับตั้งแต่หกหมื่นบาทถึงสามแสนบาท
    ผู้ใดโดยทุจริต ซื้อ จำหน่าย หรือรับตัวเด็กซึ่งถูกพรากตามวรรคแรก ต้องระวางโทษเช่นเดียวกับผู้พรากนั้น
    ถ้าความผิดตามมาตรานี้ได้กระทำเพื่อหากำไร หรือเพื่อการอนาจาร ผู้กระทำต้องระวางโทษจำคุกตั้งแต่ห้าปีถึงยี่สิบปี และปรับตั้งแต่หนึ่งแสนบาทถึงสี่แสนบาท
#ทนายคลายทุกข์ #พรากเด็ก #พรากผู้เยาว์ #กระทำชำเรา #ผู้ปกครอง
#ปรึกษาคดี โทร.02-9485700, 081-6161425, 081-8217470, 081-6252161