ผัวชอบขู่ฆ่าเมีย เมียระแวงผัวนอนหลับเมียเลยยิงตาย ศาลฎีกาบอกว่าไม่ใช่การป้องกันและไม่ใช่บันดาลโทสะ

บทความวันที่ 29 พ.ย. 2565, 09:22

มีผู้อ่านทั้งหมด 504 ครั้ง

ผัวชอบขู่เมียระวังตัวนะครับ   เมียยิงทิ้งตอนหลับเพราะกลัวว่าผัวจะฆ่าตัวเอง และชิงลงมือก่อน

             ผัวชอบขู่ฆ่าเมีย เมียระแวงผัวนอนหลับเมียเลยยิงตาย ศาลฎีกาบอกว่าไม่ใช่การป้องกันและไม่ใช่บันดาลโทสะ  จำเลยรับสารภาพ ศาลฎีกาจำคุก 7 ปีเศษ ขู่เมียต้องระวัง

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 170/2565
          ผู้ตายขู่ว่าจะฆ่าจำเลยมาเป็นเวลานาน 2 ถึง 3 ปี แต่ไม่เคยนำอาวุธไปจ่อหรือเล็งจำเลย  ขณะจำเลยใช้อาวุธปืนยิงผู้ตาย  ผู้ตายอยู่ในอาการมึนเมาสุราและหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย การที่จำเลยใช้อาวุธปืนยิงผู้ตาย  เป็นเรื่องที่จำเลยคิดเอาเองว่า หากผู้ตายตื่นขึ้นมาผู้ตายจะต้องฆ่าจำเลยกับบุตร   ทั้งที่ยังไม่มีพฤติการณ์ใดที่จะส่อว่าผู้ตายจะใช้อาวุธปืนยิงจำเลยกับบุตร  ถือว่ายังไม่มีภยันตรายที่จำเลยจะต้องป้องกัน การกระทำของจำเลยเป็นการป้องกัน การกระทำของจำเลยไม่เป็นการป้องกันเกินกว่ากรณีจำต้องกระทำเพื่อป้องกัน
            จำเลยกับผู้ตายมีปากเสียงทะเลาะกันเป็นประจำและผู้ตายเคยขู่ว่าจะฆ่าจำเลยกับบุตรและฆ่าตัวตายตามมาแล้วหลายครั้ง  ก่อนเกิดเหตุจำเลยกับผู้ตายมีปากเสียงกันอีก ผู้ตายกล่าวหาว่าจำเลยพูดคุยกับชายอื่น ทั้งขู่ว่าจะฆ่าจำเลยกับบุตรและฆ่าตัวตายตาม จึงเป็นเรื่องสามีภริยาทะเลาะกันตามปกติที่เคยเป็นมา  เมื่อจำเลยกับผู้ตายกลับถึงบ้านที่เกิดเหตุแล้ว ผู้ตายก็นอนหลับไป  โดยไม่ปรากฎพฤติการณ์อย่างใดที่บ่งชี้ว่าผู้ตายะกระทำตามคำขู่หรือมีการข่มเหงจำเลยอีก  การที่จำเลยใช้อาวุธปืนยิงผู้ตายถึงแก่ความตาย จึงมิใช่การกระทำความผิดโดยบันดาลโทสะ ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 72
           คดีที่มีการสืบพยานโจทก์ประกอบคำรับสารภาพของจำเลยให้ข้อหาฆ่าผู้อื่น แล้วข้อเท็จจริงไม่ปรากฎว่าอาวุธปืนเป็นอาวุธปืนมีเครื่องหมายทะเบียนหรือไม่  ศาลชั้นต้นจึงรับฟังพยานหลักฐานเป็นคุณแก่จำเลยว่า เป็นอาวุธปืนที่มีเครื่องหมายทะเบียนของผู้อื่น จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติอาวุธปืน  เครื่องกระสุนปืน วัตถุระเบิด ดอกไม้เพลิง และสิ่งเทียมอาวุธปืน พ.ศ.2490  มาตรา  7, 72 วรรคสาม เป็นปัญหาเรื่องดุลพินิจในการรับฟังพยานหลักฐาน ศาลอุทธรณ์ภาค 2  ไม่ชอบที่จะหยิบยกปัญหาดังกล่าวขึ้นวินิจฉัยเองว่า เมื่อจำเลยให้การรับสารภาพ  ข้อเท็จจริงต้องรับฟังตามคำฟ้องว่าอาวุธปืนนั้นเป็นอาวุธปืนที่ไม่มีเครื่องหมายและพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติอาวุธปืน เครื่องกระสุนปืน วัตถุระเบิด ดอกไม้เพลิง และสิ่งเทียมอาวุธปืน พ.ศ.2490  มาตรา 7 , 72 วรรคหนึ่ง อันเป็นการไม่ชอบ
ตัวบทกฎหมายอ้างอิง
ประมวลกฎหมายอาญา 
มาตรา 69  ในกรณีที่บัญญัติไว้ในมาตรา 67  และมาตรา 68  นั้น ถ้าผู้กระทำได้กระทำไปเกินสมควรแก่เหตุ หรือเกินกว่ากรณีแห่งความจำเป็น หรือเกินกว่ากรณีแห่งการจำต้องกระทำเพื่อป้องกัน ศาลจะลงโทษน้อยกว่าที่กฎหมายกำหนดไว้สำหรับความผิดนั้นเพียงใดก็ได้ แต่ถ้าการกระทำนั้นเกิดขึ้นจากความตื่นเต้น ความตกใจ หรือความกลัว ศาลจะไม่ลงโทษผู้กระทำก็ได้
มาตรา 72  ผู้ใดบันดาลโทสะโดยถูกข่มเหงอย่างร้ายแรงด้วยเหตุอันไม่เป็นธรรม จึงกระทำความผิดต่อผู้ข่มเหงในขณะนั้น ศาลจะลงโทษผู้นั้นน้อยกว่าที่กฎหมายกำหนดไว้สำหรับความผิดนั้นเพียงใดก็ได้

ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา
มาตรา 176 ในชั้นพิจารณา ถ้าจำเลยให้การรับสารภาพตามฟ้อง ศาลจะพิพากษาโดยไม่สืบพยานหลักฐานต่อไปก็ได้ เว้นแต่คดีที่มีข้อหาในความผิดซึ่งจำเลยรับสารภาพนั้นกฎหมายกำหนดอัตราโทษอย่างต่ำไว้ให้จำคุกตั้งแต่ห้าปีขึ้นไปหรือโทษสถานที่หนักกว่านั้น ศาลต้องฟังพยานโจทก์จนกว่าจะพอใจว่าจำเลยได้กระทำผิดจริง
          ในคดีที่มีจำเลยหลายคน และจำเลยบางคนรับสารภาพ เมื่อศาลเห็นสมควรจะสั่งจำหน่ายคดี สำหรับจำเลยที่ปฏิเสธเพื่อให้โจทก์ฟ้องจำเลยที่ปฏิเสธนั้น เป็นคดีใหม่ภายในเวลาที่ศาลกำหนดก็ได้