เสมียนทนายความไม่ใช่คู่ความตามประมวลกฏหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง

บทความวันที่ 8 ธ.ค. 2562, 11:16

มีผู้อ่านทั้งหมด 2380 ครั้ง

เสมียนทนายความเป็นผู้เรียงและพิมพ์หรือผู้เรียงและเขียนคำร้องไม่ได้

               เสมียนทนายความไม่ใช่คู่ความตามประมวลกฏหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง หากลงชื่อเป็นผู้เรียงและพิมพ์หรือผู้เรียงและเขียนคำร้องแล้วนำไปยื่นต่อศาล ย่อมเป็นการยื่นคำร้องโดยไม่ชอบด้วยกฏหมาย เพราะไม่ได้กระทำโดยคู่ความหรือทนายความ ถือว่าไม่มีการยื่นคำร้องดังกล่าวต่อศาล เมื่อมิได้ยื่นคำร้องภายในเวลาศาลกำหนดจึงเป็นการทิ้งฟ้อง

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 5358/2560
               จำเลยที่ 1 มอบฉันทะให้ ส. มายื่นคำร้องขอคัดถ่ายสำเนาแบบรับรองรายการทะเบียนราษฎรของผู้ซื้อทรัพย์เพื่อแถลงต่อศาลและวางเงินค่าส่งหมายนัดสำเนาคำร้อง ส. จึงมีอำนาจเพียงยื่นคำร้องและวางเงินค่าส่งหมายนัดสำเนาคำร้องตามที่ระบุไว้ในใบมอบฉันทะเท่านั้น การที่ ส. ทำคำร้องขอคัดถ่ายสำเนาแบบรับรองรายการทะเบียนราษฎรของผู้ซื้อทรัพย์โดยลงชื่อเป็นผู้เรียงและเขียน เป็นการดำเนินกระบวนพิจารณาอย่างหนึ่ง ซึ่งต้องกระทำโดยคู่ความหรือทนายความ การมอบฉันทะไม่ทำให้ ส. อยู่ในฐานะคู่ความตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 1 (11) เมื่อ ส. ไม่ใช่คู่ความหรือผู้ซึ่งจดทะเบียนและรับใบอนุญาตให้เป็นทนายความ การเรียงคำร้องของ ส. ให้แก่จำเลยที่ 1 จึงขัดต่อพระราชบัญญัติทนายความ พ.ศ.2528 มาตรา 33 เป็นคำร้องที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย ถือไม่ได้ว่าจำเลยที่ 1 ได้แถลงภูมิลำเนาของผู้ซื้อทรัพย์ต่อศาลแล้ว หลังจากนั้นจำเลยที่ 1 มิได้ดำเนินการอย่างใดจนถึงวันนัดไต่สวนคำร้องต้องถือว่าจำเลยที่ 1 เพิกเฉยไม่ดำเนินคดีภายในเวลาตามที่ศาลชั้นต้นกำหนด อันเป็นการทิ้งคำร้องตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 174(2)

ตัวบทกฏหมายอ้างอิง
ประมวลกฏหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง
มาตรา 1  ในประมวลกฎหมายนี้ ถ้าข้อความมิได้แสดงให้เห็นเป็นอย่างอื่น
(11) “คู่ความ” หมายความว่า บุคคลผู้ยื่นคำฟ้อง หรือถูกฟ้องต่อศาล และเพื่อประโยชน์แห่งการดำเนินกระบวนพิจารณาให้รวมถึงบุคคลผู้มีสิทธิกระทำการแทนบุคคลนั้น ๆ ตามกฎหมาย หรือในฐานะทนายความ
มาตรา 174  ในกรณีต่อไปนี้ให้ถือว่าโจทก์ได้ทิ้งฟ้อง คือ
(1) ภายหลังที่ได้เสนอคำฟ้องแล้ว โจทก์เพิกเฉยไม่ร้องขอต่อพนักงานเจ้าหน้าที่เพื่อให้ส่งหมายเรียกให้แก้คดีแก่จำเลย และไม่แจ้งให้ศาลทราบเหตุแห่งการเพิกเฉยเช่นว่านั้นภายในกำหนดเจ็ดวันนับแต่วันยื่นคำฟ้อง
(2) โจทก์เพิกเฉยไม่ดำเนินคดีภายในเวลาตามที่ศาลเห็นสมควรกำหนดไว้เพื่อการนั้นโดยได้ส่งคำสั่งให้แก่โจทก์โดยชอบแล้ว