ผู้เช่าตาย สัญญาเช่าระงับ
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 6857/2562
สิทธิการเช่าเป็นสิทธิเรียกร้องอย่างหนึ่งที่เกิดขึ้นโดยสัญญาซึ่งผู้ให้เช่าตกลงให้ผู้เช่าได้ใช้หรือได้รับประโยชย์ในทรัพย์สิน อันเป็นหนี้เหนือบุคคลหาใช่เป็นสิทธิเหนือทรัพย์สินหรือเป็นทรัพยสิทธิหรือไม่ และการเช่าทรัพย์สินนั้นปกติผู้ให้เช่าย่อมเพ็งเล็งถึงคุณสมบัติของผู้เช่าว่าจะสมควรได้รับความไว้วางใจในการใช้และดูแลทรัพย์สินที่เช่าหรือไม่ สิทธิของผู้เช่าจึงมีสภาพเป็นการเฉพาะตัว
เมื่อ พ. ผู้เช่าถึงแก่ความตาย สิทธิการเช่าตามสัญญาเช่าก็เป็นอันระงับสิ้นสุดลงและไม่เป็นมรดกตกทอดไปถึงทายาท แม้การที่สำนักงานตลาดกรุงเทพมหานครให้จำเลยเช่าแผงค้าต่อจากผู้ตายก็เป็นดุลพินิจของสำนักงานตลาดกรุงเทพมหานครที่จะพิจารณาตามหลักเกณฑ์หาได้มีผลทำให้สิทธิการเช่าของผู้ตายตกเป็นมรดกของผู้ตายที่จะตกทอดไปยังทายาทให้มีสิทธิเช่าแผงค้าต่อไปไม่ สิทธิการเช่าแผงค้าไม่ใช่ทรัพย์มรดกของผู้ตาย ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1600 เมื่อจำเลยไม่ต้องรับผิดเป็นการส่วนตัวโจทก์ซึ่งเป็นเจ้าหนี้ตามคำพิพากษาของ พ. ผู้เช่าไม่มีสิทธินำยึดสิทธิการเช่านั้นออกขายทอดตลาดนำเงินมาชำระหนี้แก่โจทก์