ปัจจุบันมีคดีเกี่ยวกับยาเสพติดเป็นจำนวนมาก คดีอาญาส่วนใหญ่ในศาลเป็นคดียาเสพติดเกินร้อยละ 60

บทความวันที่ 20 ม.ค. 2554, 00:00

มีผู้อ่านทั้งหมด 57672 ครั้ง

การขอลดโทษผู้กระทำความผิดในคดียาเสพติด

            ปัจจุบันมีคดีเกี่ยวกับยาเสพติดเป็นจำนวนมาก  คดีอาญาส่วนใหญ่ในศาลเป็นคดียาเสพติดเกินร้อยละ 60 มีผู้กระทำความผิดถูกจับทุกวัน ทั้งที่มีโทษหนักถึงขั้นประหารชีวิต  กฎหมายเปิดช่องให้ผู้กระทำความผิดที่กลับใจแจ้งเบาะแสให้เจ้าพนักงาน โดยเฉพาะตำรวจเพื่อขยายผลการจับกุมผู้กระทำความผิดรายอื่น  หากสามารถจับตัวผู้กระทำความผิดรายอื่นได้ และถ้าได้ของกลางเป็นจำนวนมาก  จะทำให้ได้รับการลดโทษ ซึ่งศาลจะลงโทษน้อยเพียงใดก็ได้  ซึ่งศาลอุทธรณ์แผนกคดียาเสพติดได้วางบรรทัดฐานในการลดโทษไว้แล้วว่า  ผู้กระทำความผิดจะต้องมีหนังสือรับรองการชี้เบาะแสของสถานีตำรวจ  และสำเนาบันทึกการจับกุม ประกอบการพิจารณาลดโทษ ตาม พ.ร.บ.ยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522 มาตรา 100/2  โดยมีรายละเอียดของแนววินิจฉัยของศาลอุทธรณ์ข้างล่างนี้

            เมื่อวันที่ 8 สิงหาคม 2551 เวลากลางวัน  จำเลยมีเมทแอมเฟตามีน อันเป็นยาเสพติดให้โทษในประเภท 1 จำนวน  3 หน่วยการใช้ (เม็ด) น้ำหนักสุทธิ 0.27 กรัม ไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่าย และจำเลยจำหน่ายโดยการขายไปในราคา 200 บาท อันเป็นการฝ่าฝืนต่อกฎหมาย เหตุเกิดที่แขวงบางคอแหลม เขตบางคอแหลม กรุงเทพมหานคร เจ้าพนักงานจับจำเลยได้พร้อมยึดธนบัตร  และเมทแอมเฟตามีนดังกล่าว  เป็นของกลาง  ขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522  มาตรา 4,7,8,15,66,100/2,102 ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 91 ริบเมทแอมเฟตามีนของกลาง

            จำเลยให้การรับสารภาพ

          ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้วพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522  มาตรา 15 วรรคหนึ่ง , 66 วรรคหนึ่ง  การกระทำของจำเลยเป็นความผิดหลายกรรมต่างกัน ให้ลงโทษทุกกรรมเป็นกระทงความผิดไป ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 91 ฐานมีเมทแอมเฟตามีนไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่าย จำคุก 4 ปี ฐานจำหน่ายเมทแอมเฟตามีน จำคุก 4 ปี รวมจำคุก 8 ปี จำเลยให้การรับสารภาพ เป็นประโยชน์แห่งการพิจารณา มีเหตุบรรเทาโทษ  ลดโทษกึ่งหนึ่ง ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 78 คงจำคุก 4 ปี ริบเมทแอมเฟตามีนของกลาง

            ศาลอุทธรณ์แผนกคดียาเสพติด  ตรวจสำนวนประชุมปรึกษาแล้ว ที่จำเลยอุทธรณ์ขอให้ลงโทษสถานเบาโดยลงโทษน้อยกว่าอัตราโทษขั้นต่ำที่กำหนดไว้สำหรับความผิดนั้น  ตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522 มาตรา 100/2  นั้น เห็นว่า ตามหนังสือรับรองการชี้เบาะแสของสถานีตำรวจนครบาลลุมพินีและสำเนาบันทึกการจับกุมเอกสารแนบท้ายอุทธรณ์  ซึ่งโจทก์มิได้โต้แย้งคัดค้านปรากฏว่า จำเลยได้ให้ข้อมูลเบาะแสการกระทำความผิดเกี่ยวกับยาเสพติดให้โทษของนาย ว. ต่อเจ้าพนักงานตำรวจสถานีตำรวจนครบาลลุมพินี  จนทำให้เจ้าพนักงานตำรวจสามารถจับกุมนาย ว. พร้อมด้วยเมทแอมเฟตามีน 3 ถุง น้ำหนัก 2 กรัม   จากข้อเท็จจริงดังกล่าวนับว่าจำเลยเป็นผู้กระทำความผิดที่ให้ข้อมูลที่สำคัญและเป็นประโยชน์อย่างยิ่งให้การปราบปรามการกระทำความผิดเกี่ยวกับยาเสพติดให้โทษต่อเจ้าพนักงานตำรวจ  จึงเห็นสมควรลงโทษจำเลยสถานเบา ส่วนที่จำเลยอุทธรณ์ขอให้รอการลงโทษจำคุกให้นั้น เห็นว่า ตามรายงานการสืบเสาะและพินิจปรากฏว่า จำเลยอายุ 69 ปีเศษ  ประกอบอาชีพขายของเก่า จำเลยรับเมทแอมเฟตามีนจากนาย ส. สัปดาห์ละครั้ง ครั้งละ 2 ถึง 3 เม็ด เพื่อขายแก่วัยรุ่นในชุมชน ดังนี้เมทแอมเฟตามีนเป็นยาเสพติดให้โทษชนิดชนิดร้ายแรงเป็นอันตรายแก่ผู้เสพทั้งเป็นบ่อเกิดแห่งปัญหาอาชญากรรมและปัญหาสังคมอื่น ๆ พฤติการณ์ที่จำเลยนำเมทแอมเฟตามีนมาจำหน่ายแก่วัยรุ่น เป็นเหตุให้เมทแอมเฟตามีนแพร่ระบาดไปสู่สังคม จึงเป็นพฤติการณ์ร้ายแรง แม้จำเลยจะเป็นผู้สูงอายุป่วยเป็นโรคความดันโลหิตสูง โรคกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือด  ขาดผู้อุปการะเลี้ยงดู และเป็นเพียงผู้ค้ายาเสพติดรายย่อยก็ตาม แต่ก็ไม่เป็นเหตุเพียงพอที่จะรอการลงโทษแก่จำเลย อุทธรณ์ของจำเลยฟังขึ้นบางส่วน

            อนึ่ง ตามคำฟ้องปรากฏว่า เจ้าพนักงานยึดธนบัตรที่ใช้ล่อซื้อเป็นของกลาง แต่ไม่ปรากฎว่าเจ้าพนักงานได้จัดการอย่างใดกับของกลางดังกล่าว และศาลชั้นต้นไม่ได้มีคำสั่งให้คืนของกลางแก่เจ้าของ ศาลอุทธรณ์แผนกคดียาเสพติดจึงเห็นสมควรคืนของกลางดังกล่าวแก่เจ้าของ

            พิพากษาแก้เป็นว่า ให้ลงโทษจำคุกจำเลยกระทงละ 6 เดือน  รวมจำคุก 12 เดือน ลดโทษให้กึ่งหนึ่ง ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 78

ตัวบทกฎหมายอ้างอิง

พระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522

มาตรา 100/2 ถ้าศาลเห็นว่าผู้กระทำความผิดผู้ใดได้ให้ข้อมูลที่สำคัญและเป็นประโยชน์อย่างยิ่งในการปราบปรามการกระทำความผิดเกี่ยวกับยาเสพติดให้โทษต่อพนักงานฝ่ายปกครอง หรือตำรวจ หรือพนักงานสอบสวน ศาลจะลงโทษผู้นั้นน้อยกว่าอัตราโทษขั้นต่ำที่กำหนดไว้สำหรับความผิดนั้นก็ได้

ประมวลกฎหมายอาญา

มาตรา 78  เมื่อปรากฏว่ามีเหตุบรรเทาโทษ ไม่ว่าจะได้มีการเพิ่มหรือการลดโทษตามบทบัญญัติแห่งประมวลกฎหมายนี้หรือกฎหมายอื่นแล้วหรือไม่ ถ้าศาลเห็นสมควรจะลดโทษไม่เกินกึ่งหนึ่งของโทษที่จะลงแก่ผู้กระทำความผิดนั้นก็ได้

เหตุบรรเทาโทษนั้น ได้แก่ผู้กระทำความผิดเป็นผู้โฉดเขลาเบาปัญญาตกอยู่ในความทุกข์อย่างสาหัส มีคุณความดีมาแต่ก่อน รู้สึกความผิดและพยายามบรรเทาผลร้ายแห่งความผิดนั้น ลุแก่โทษต่อเจ้าพนักงานหรือให้ความรู้แก่ศาลอันเป็นประโยชน์แก่การพิจารณา หรือเหตุอื่นที่ศาลเห็นว่ามีลักษณะทำนองเดียวกัน