แม่ค้าส้มตำอำพราง|แม่ค้าส้มตำอำพราง

แม่ค้าส้มตำอำพราง

  • ทนายคลายทุกข์ ปรึกษากฎหมาย โทร 02-9485700
  • Email: [email protected]
Header Background Image

งานเผยแพร่ความรู้ทางด้าน กฎหมาย การบริหารการจัดการหนี้สินในองค์กรภาครัฐและภาคเอกชน การฝึกอบรมสัมมนาพัฒนาบุคลากร ในการประกอบธุรกิจ หากหน่วยงานของรัฐ บริษัทห้างร้าน มีความสนใจ เชิญทีมงานไปฝึกอบรมสัมมนาหรือต้องการข้อมูลข่าวสาร ติดต่อได้ที่ 02-948-5700 อ่านต่อ

ท่านใดที่สนใจเกี่ยวกับหลักสูตรฝึกอบรมการติดตามหนี้ ทวงหนี้อย่างไรให้ได้ผล ได้เงิน รักษาภาพลักษณ์ รักษาลูกค้า/หลักสูตรการป้องกันและการปราบปรามการทุจริตภายในองค์กร/หลักสูตรกฎหมายแรงงาน สำหรับเจ้าหน้าที่ฝ่ายบุคคลหรือผู้บริหารบริษัท สนใจโทร.02-9485700 อ่านต่อ

สืบทุกเรื่องที่คุณอยากรู้ มีเรื่องคาใจอยากรู้ความจริง โทรมาคุยกับกุ้งได้ที่ 081-625-2161หรือ 089-669-5026 "อย่าปล่อยให้มีเรื่องคาใจ อะไรที่ไม่สบายใจ ต้องหาทางปลดปล่อย สืบให้รู้ความจริง จะได้จบสิ้นกันเสียที สำหรับความทุกข์ที่คาใจมาเป็นเวลานาน อย่าปล่อยให้คนนอกใจลอยนวล" อ่านต่อ

รับแปลเอกสารต่างๆ อ่านต่อ

แม่ค้าส้มตำอำพราง

  • Defalut Image

ช่วงนี้ปัญหาโรคโควิดเยอะมากๆไปไหนมาไหนลำบาก ทุกคนก็ล็อคดาวน์ตามนโยบายรัฐบาล

บทความวันที่ 2 ส.ค. 2564, 09:58

มีผู้อ่านทั้งหมด 1040 ครั้ง


แม่ค้าส้มตำอำพราง

        ช่วงนี้ปัญหาโรคโควิดเยอะมากๆไปไหนมาไหนลำบาก ทุกคนก็ล็อคดาวน์ตามนโยบายรัฐบาล วันนี้ขอแชร์ประสบการณ์ของอาชีพนักสืบเอกชนนะคะ อาชีพนักสืบเป็นอาชีพที่ทำเงินได้เยอะก็จริงแต่กว่าจะได้เงินค่าจ้างแต่ละบาทแต่ละสตางค์นั้นก็ใช่ว่าจะได้ง่ายง่ายอย่างที่หลายคนคิดนะคะ เพราะอาชีพนี้ ค่อนข้างเสี่ยงและบางครั้งต้องเล่นละครให้แนบเนียนเหมือนเป็นดาราเชียวล่ะค่ะ ที่พูดอย่างนี้ก็เพราะว่างานสืบบางเคสนั้นนอกจากจะต้องทำตัวให้กลมกลืนกับสถานการณ์แล้วต้องซุ่มเงียบเพื่อดูเป้าหมายต้องแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าได้ดีและรวดเร็วทันท่วงที ในบางโอกาสยังต้องจำแลงแปลงกายเป็นอีกคน ทุกท่านเชื่อมั้ยคะว่าดิฉันเคยเป็นแม่ค้าส้มตำจำเป็นมาแล้ว  ไปสืบอีท่าไหนทำไมถึงต้องมาเป็นแม่ค้าส้มตำ แล้วดิฉันจะทำได้ ตำจนครกแตกแค่ไหนต้องมาติดตามอ่านกันนะคะ เคสนี้ดิฉันกับทีมงานต้องติดตามเป้าหมายไปถึงต่างจังหวัด ไม่รู้ตัวมาก่อนว่าเป้าหมายจะไปที่ไหนซึ่งผู้ว่าจ้างไม่มีข้อมูลให้มา บอกแค่ว่าเป้าหมายขับรถอะไรเลขทะเบียนอะไรทำงานที่ไหนและบอกว่าสามีเค้าจะไปดูงานวันนี้เค้าอยากรู้ว่าสามีนั้นไปดูงานจริงหรือไม่ แล้วนัดใครไว้หรือเปล่าปรากฏว่าดิฉันและทีมงานขับรถตามเป้าหมายไปเรื่อยเรื่อยเค้ามุ่งหน้าออกต่างจังหวัดงานนี้แทบไม่มีเวลาตั้งตัวมากนักเพราะผู้ว่าจ้างบอกว่าต้องรีบหน่อยนะวันนี้เป้าหมายเดินทางแล้วแต่ไม่รู้จะไปไหน การขับรถของเป้าหมายก็ขับไปตามปกติไม่ได้ซิ่งอะไรมากนัก  รถเยอะก็เป็นเรื่องปกติจะขับช้าหรือจะแซงหน้าก็ไม่ใช่เรื่องแปลก  เป้าหมายขับรถไปเรื่อยๆ ถึงต่างจังหวัดห่างกรุงเทพประมาณ 200 กิโลเมตร เขาเลี้ยวเข้าไปที่รีสอร์ทแห่งหนึ่งค่อนข้างส่วนตัว  เป็นสถานที่คนนอกอย่างเราเข้าไม่ได้เลยแต่ในเมื่อตามถึงที่แล้วก็ต้องทำงานต่อให้สำเร็จค่ะ   เป้าหมายเข้าไปในรีสอร์ทแห่งหนึ่งซึ่งค่อนข้างเป็นรีสอร์ทส่วนตัวมากๆ เราจอดรอซักระยะหนึ่งเป้าหมายไม่ออกมาแน่ จนมั่นใจว่าเป้าหมายพักที่นั่นแน่นอนแล้วดิฉันพร้อมลูกทีมก็ไปที่ตลาดเพื่อหาซื้อเสื้อผ้าเสื้อยืดแนวสีสันกางเกงลายดอกรองเท้าแตะหรือตามคนที่แถวนี้เค้านิยมใส่กัน เพราะต้องให้กลมกลืนกับสถานที่และเหตุการณ์หน่อย จากนั้นก็หาโรงแรมที่พักที่อยู่บริเวณใกล้เคียงทำเป็นเหมือนนักท่องเที่ยวที่มาเที่ยวแถวนี้เช่นกัน   หลังจากนั้นก็หาที่จอดรถสำหรับดัก เป้าหมายออกมาแล้วจะได้เห็น รถยนต์ไม่เหมาะที่จะต้องจอดเป็นเวลานานๆ คิดไปคิดมาว่าจะไปหามอเตอร์ไซค์ซักคันนึงมาใช้งานดีกว่าก็โชคดีที่นึกได้ว่าดิฉันเคยมีลูกค้าเก่าอยู่แถวนั้นก็เลยลองโทรไปหาและขอความช่วยเหลือว่าขอเช่ารถมอเตอร์ไซค์ซักคัน เธอก็ใจดีบอกว่ามีรถมอไซค์เก่าเก่าอยู่คันนึงไม่ค่อยได้ใช้มาเอาไปใช้ได้เลยแต่เธอไม่รู้หรอกว่าดิฉันจะเอามาทำอะไรทำงานสืบ เราบอกแค่ว่าจะเอามาขับเที่ยวซักสองสามวัน เธอเอ่ยปากให้ยืม ดิฉันพร้อมทีมงานรีบไปเอารถมอเตอร์ไซค์มา เธอบอกว่าไม่ต้องรีบคืนนะใช้กี่วันก็ได้ ดิฉันและทีมงานได้มอเตอร์ไซค์คู่ใจแล้วก็ขับรถไปเซอร์เวย์ย่านรีสอร์ทที่เป้าหมายพักอยู่ ดิฉันขี่มอเตอร์ไซค์ไม่เป็นหรอกค่ะแต่ทีมงานสาวสวยของดิฉันสามารถขี่มอเตอร์ไซค์ได้ดิฉันก็นั่งซ้อนท้ายไปชมวิวไปถ่ายรูปไปเรื่อยเรื่อย ก่อนที่จะขี่มอเตอร์ไซค์คันนั้นมีการซักซ้อมแผนกันด้วยนะคะเนื่องจากว่ามันเป็นเส้นทางที่พวกเราไม่เคยรู้จักมาก่อนและบางครั้งต้องออกมาเฝ้าตอนกลางคืนด้วย เป้าหมายไม่ออกแล้วเราก็เข้าที่พักเช่นกันค่ะเก็บแรงไว้พรุ่งนี้ต่อ   เช้าของวันใหม่วันใหม่นี่แหละค่ะดิฉันก็กลายเป็นแม่ค้าส้มตำ ก็เรื่องมีอยู่ว่าดิฉันและลูกทีมตั้งใจจะไปกินข้าว ร้านส้มตำ นั่งรอดูเป้าหมายออก แต่พอนั่งกินแล้วเนี่ยเราเห็นว่าทำเลมันดีถ้าเราย้ายที่ ไปนั่งตรงไหนก็ไม่มีที่นั่งแล้วก็เลยนั่งเล่นที่ร้านนั่นแหละค่ะ นั่งเล่นที่ร้านร้านส้มตำนั่งไปกินไปเล่นไปคุยกับแม่ค้าก็เลยตีสนิทกับแม่ค้าส้มตำ  ช่วยแม่ค้าส้มตำหยิบโน่นนี่นั่น จังหวะนั้นช่วงบ่ายเธอต้องการไปตลาดเธอเอ่ยปาก ว่าเดี๋ยวป้าฝากร้านหน่อยนะ ไปตลาดเดี๋ยวมา  ปรากฏว่าเธอหายไปนานไม่รู้ไปไหนดิชั้นกับลูกทีมก็นั่งอยู่ร้านส้มตำมีลูกค้ามาซื้อ ทำยังไงดีล่ะลูกค้าเข้ามาถามเยอะตัดสินใจเอาช่วยกันทำแล้วกัน  ส้มตำไทยนี่เป็นอาหารสากลค่ะทำง่ายใส่ถั่วใส่กุ้งแห้งน้ำตาลน้ำปลามะนาวเข้าไปก็กินได้แต่ไม่รู้ลูกค้าจะกินได้หรือเปล่านะ    ก็มองหน้ากันว่าใครจะเป็นคนตำ  ลูกค้าเค้าถามว่าเป็นหลานป้าหรอ? ใช่ค่ะเพิ่งมาจากกรุงเทพเราก็มั่วไปประมาณนั้นแหล่ะค่ะ  “ป้าแม่ค้าไปไหน” “ไปตลาดค่ะ” ลูกค้าช่วงบ่ายเริ่มมาเยอะ สั่งสารพัดตำ คราวนี้ตำมั่วละคะ ใส่ปูปลาร้ามั่วไปหมดค่ะแต่อาจจะเป็นเพราะการใส่เครื่องเยอะหรือเปล่าไม่รู้ลูกค้าบอกว่าอร่อย โอ๋!!! ดิฉันมองหน้ากันรอดแล้วงานนี้ แต่หวงว่าถ้าเป้าหมายออกมาจะทำไงดี คงต่างคนต่างวิ่งกระเจิงแน่  ป้าแกหายไปนานมากแกไม่กลับมาสักที  จนกระทั่งช่วงเย็นแกกลับมา  “ป้าหายไปไหนนานจังทำไมมาช้า” “อ๋อมัวแต่ซื้อหวยเล่นหวยอยู่ในตลาด” อ้อมัวแต่ไปเล่นหวยในตลาดนี่เอง  ถามไปงั้นแหล่ะ ใจจริงไม่อยากให้แกกลับมาหรอก เราจะได้มีเหตุอยู่ต่อ เดียวไม่มีอะไรทำ  “ เดี๋ยวพรุ่งนี้มาช่วยใหม่นะ”      ระหว่างที่เฝ้าเป้าหมายอยู่ร้านส้มตำช่วยป้าขายส้มตำแต่ทีมงานสาวสวยขี่มอเตอร์ไซค์เซอร์เวย์ไปเรื่อยเรื่อยเธอขี่มอเตอร์ไซค์ไปดักรอที่หน้าทางรีสอร์ทจน กระทั่งวันที่สี่วันเห็นเป้าหมายขับรถออกมาจากรีสอร์ทเธอรีบโทรบอก “เป้าหมายออกมาแล้ว” “ป้าหนูไปธุระก่อนนะ” รีบวิ่งไปเอารถที่จอดซ่อนอยู่ เมื่อเป้าหมายขับผ่านหน้าไปดิฉันก็รีบขับรถตามเป้าหมายไปก่อนโดยที่ทิ้งทีมงานเอาไว้ก่อนตอนนี้ตัวใครตัวมันแล้วค่ะตามเป้าหมายไปก่อน เป้าหมายไปซื้อของที่โลตัส แต่ไม่ได้ออกมาคนเดียวคราวมีหญิงสาวคนหนึ่งออกมาด้วยตอนแรกดิฉันคิดว่าลูกสาวก็ถ่ายรูปและส่งให้ผู้ว่าจ้างดูโทรศัพท์ไปถามเธอว่าเป้าหมายมาหาลูกสาวเหรอคะ เธอบอก “ชั้นไม่มีลูกสาวนะค่ะ” อืม!! แล้วหญิงคนนี้อายุประมาณ 20 กว่าๆ ใครกัน ลักษณะท่าทางสนิทสนมกันมากจับมือถือแขนกันกระหนุงกระหนิงกันมาก เดินซื้อของในซุปเปอร์มาร์เก็ตหลายอย่าง  เลือกซื้ออาหารการกินต่างๆเมื่อเสร็จแล้วเขาก็กลับรถกลับเข้าไปที่รีสอร์ท คราวนี้ดิฉันตัดสินใจขับตามเข้าไปในรีสอร์ท  ปรากฎว่าเขาไม่ได้มาพักที่รีสอร์ทด้านหลังจะมีบ้านอยู่หลังรีสอร์ทค่ะ ดิฉันรีบถ่ายรูปเยอะๆแล้วขับรถออกทันที เพราะเป็นทางตัน     สามีเธอเลี้ยงดูผู้หญิงไว้และเลี้ยงทั้งครอบครัวเลย ดิฉันเก็บหลักฐานไว้เยอะเท่าที่สามารถทำได้เนื่องจากว่าเป้าหมายน่าจะระวังตัวเพราะไม่ค่อยออกมาข้างนอก เมื่อเสร็จสิ้นภารกิจเรียบร้อยแล้วเราก็กลับกรุงเทพทันที  งานนี้ต้องขอบคุณป้าสายใจร้านส้มตำด้วย  ป้าไม่รู้ตัวว่าเราปลอมตัวมาเป็นแม่ค้าส้มตำ  ป้าสายใจโทรศัพท์มาหาดิฉัน ถามว่า “เมื่อไหร่จะมาอีกป้ารออยู่นะคะลูกค้าถามหา” เอ่อ ลูกค้าติดใจในฝีมือส้มตำของหนูมากเลยนะคะถ้าสนใจจะเซ้งร้านป้ามาได้เลย    “ช่วงนี้ลางานไม่ได้ค่ะป้า หมดวันลาแล้วค่ะ เอาไว้ปีหน้าไปเที่ยวใหม่นะคะ”  ตอนนี้ป้าคงรู้แล้วล่ะมั้งคะว่าดิฉันปลอมตัวไปเป็นแม่ค้าส้มตำคงช็อคเรียบร้อยแล้วค่ะแต่ยังไงก็ขอบคุณป้าสายใจนะคะ…. งานสำเร็จได้เพราะร้านส้มตำเชียว  มีปัญหาปรึกษานักสืบกุ้งได้ค่ะ

 

แสดงความเห็น

ข่าวที่มีผู้อ่านมาก