การเช่าซื้อและการส่งมอบรถคืนไฟแนนซ์

บทความวันที่ 31 ก.ค. 2561, 14:23

มีผู้อ่านทั้งหมด 4395 ครั้ง

การเช่าซื้อและการส่งมอบรถคืนไฟแนนซ์

              ผู้เช่าซื้อผิดนัดชำระค่าเช่าซื้อ แต่ไฟแนนซ์ไม่ได้ใช้สิทธิบอกเลิกสัญญาตามที่กำหนดไว้ สัญญาเช่าซื้อจึงมิได้สิ้นสุด ด้วยเหตุผิดนัด ต่อมาผู้เช่าซื้อขอคืนรถ ไฟแนนซ์ก็ยอมรับรถคืน พฤติการณ์แสดงว่าทั้งสองฝ่ายตกลงเลิกสัญญากันโดยปริยายนับแต่วันที่ไฟแนนซ์รับมอบรถยนต์คืน ผลของการเลิกสัญญาต้องบังคับตามบทบัญญัติมาตรา 391 ไฟแนนซ์ เรียกค่าเสียหายได้เพียงค่าใช้สอยรถยนต์ที่เช่าซื้อโดยไม่ชำระค่าเช่าซื้อเท่านั้น ไม่อาจเรียกส่วนต่างราคารถหรือค่าขาดราคาเช่าซื้อหลังขายทอดตลาด รวมทั้งไม่อาจเรียกค่าติดตามรถและภาษีมูลค่าเพิ่มได้  อ้างอิง คำพิพากษาฎีกาที่ 8619/2559

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 8619/2559
    โจทก์บรรยายฟ้องและนำสืบว่า จำเลยที่ 1 ผิดนัดชำระค่าเช่าซื้อตั้งแต่งวดที่ 6 โจทก์จึงให้พนักงานติดตามทวงถามและมีหนังสือบอกกล่าวให้จำเลยที่ 1 ชำระค่าเช่าซื้อที่ค้าง ต่อมาจำเลยที่ 1 บอกเลิกสัญญาโดยส่งมอบรถยนต์ที่เช่าซื้อคืนโจทก์ ไม่ปรากฏว่าโจทก์ได้ใช้สิทธิบอกเลิกสัญญาเช่าซื้อตามที่ระบุไว้ในข้อ 10.1 ว่า กรณีผู้เช่าซื้อผิดนัดชำระเงินค่าเช่าซื้อ 3 งวด ติดต่อกัน และผู้ให้เช่าซื้อบอกกล่าวเป็นหนังสือให้ผู้เช่าซื้อชำระค่าเช่าซื้อที่ค้างภายในเวลา 30 วัน นับแต่วันที่ได้รับหนังสือ หากผู้เช่าซื้อไม่ชำระให้ครบจำนวน ให้ถือว่าสัญญาสิ้นสุดลงทันที เมื่อโจทก์ยังไม่ได้มีหนังสือบอกกล่าวไปยังจำเลยที่ 1 ตามข้อสัญญาดังกล่าว สัญญาเช่าซื้อจึงมิได้สิ้นสุดด้วยเหตุที่ระบุในสัญญาข้อ 10.1 การที่จำเลยที่ 1 ขอคืนรถยนต์ที่เช่าซื้อ โจทก์ได้รับคืนไว้ไม่ประสงค์ให้จำเลยที่ 1 เป็นผู้เช่าซื้อต่อไป พฤติการณ์ของโจทก์และจำเลยที่ 1 ถือเป็นการตกลงเลิกสัญญากันโดยปริยายนับแต่วันที่โจทก์รับมอบรถยนต์คืน การเลิกสัญญากรณีนี้ ไม่ถือเป็นการเลิกด้วยเหตุที่มีการผิดสัญญาเช่าซื้อตามข้อ 10.1 ดังนั้น โจทก์จะอาศัยสัญญาเช่าซื้อข้อ 13 เป็นข้ออ้างในการเรียกร้องค่าเช่าซื้อที่ยังขาดอันเป็นความรับผิดตามสัญญาหาได้ไม่ ผลของการเลิกสัญญาต้องบังคับตามบทบัญญัติมาตรา 391 แห่ง ป.พ.พ. โดยคู่สัญญาแต่ละฝ่ายจำต้องให้อีกฝ่ายได้กลับคืนสู่ฐานะดังที่เป็นอยู่เดิม ส่วนการยอมให้ใช้ทรัพย์นั้นการชดใช้คืนย่อมทำได้ด้วยการใช้เงินตามควรค่าแห่งการนั้นๆ ความรับผิดของจำเลยที่ 1 คงมีเฉพาะการชดใช้ค่าเสียหายเป็นค่าใช้ทรัพย์หรือค่าขาดประโยชน์ตลอดเวลาที่จำเลยที่ 1 ครอบครองใช้สอยรถยนต์ที่เช่าซื้อโดยไม่ชำระค่าเช่าซื้อให้แก่โจทก์ ส่วนค่าเสียหายอื่นโจทก์ไม่อาจเรียกร้องได้ ที่ศาลล่างทั้งสองพิพากษาให้จำเลยทั้งสองรับผิดในค่าเสียหายที่โจทก์ขาดราคาเช่าซื้อ ค่าใช้จ่ายในการติดตามรถยนต์และค่าภาษีมูลค่าเพิ่มด้วยจึงไม่ชอบ ปัญหานี้เป็นข้อกฎหมายอันเกี่ยวด้วยความสงบเรียบร้อยของประชาชน แม้ไม่มีคู่ความฝ่ายใดยกขึ้นว่ากล่าวในชั้นฎีกา ศาลฎีกาก็มีอำนาจยกขึ้นวินิจฉัยและแก้ไขเสียได้ตาม ป.วิ.พ.มาตรา 142 (5)

ตัวบทกฎหมายอ้างอิง
ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์
มาตรา 391  เมื่อคู่สัญญาฝ่ายหนึ่งได้ใช้สิทธิเลิกสัญญาแล้ว คู่สัญญาแต่ละฝ่ายจำต้องให้อีกฝ่ายหนึ่งได้กลับคืนสู่ฐานะดังที่เป็นอยู่เดิม แต่ทั้งนี้จะให้เป็นที่เสื่อมเสียแก่สิทธิของบุคคลภายนอกหาได้ไม่
           ส่วนเงินอันจะต้องใช้คืนในกรณีดังกล่าวมาในวรรคต้นนั้น ท่านให้บวกดอกเบี้ยเข้าด้วย คิดตั้งแต่เวลาที่ได้รับไว้
           ส่วนที่เป็นการงานอันได้กระทำให้และเป็นการยอมให้ใช้ทรัพย์นั้น การที่จะชดใช้คืน ท่านให้ทำได้ด้วยใช้เงินตามควรค่าแห่งการนั้น ๆ หรือถ้าในสัญญามีกำหนดว่าให้ใช้เงินตอบแทน ก็ให้ใช้ตามนั้น
           การใช้สิทธิเลิกสัญญานั้นหากระทบกระทั่งถึงสิทธิเรียกร้องค่าเสียหายไม่

สอบถามข้อกฎหมาย 081 616 1425 หรือ 02 948 5700