วันนี้สถานีโทรทัศน์อัมรินทร์ สอบถามว่า คนบ้าไล่ชกชาวบ้านบนท้องถนน

บทความวันที่ 15 ต.ค. 2558, 00:00

มีผู้อ่านทั้งหมด 680 ครั้ง

คนบ้าไล่ชกชาวบ้านตามท้องถนนใครต้องรับผิด

             วันนี้สถานีโทรทัศน์อัมรินทร์ สอบถามว่า คนบ้าไล่ชกชาวบ้านบนท้องถนนต้องรับผิดชอบหรือไม่ ใครต้องรับผิดบ้าง หรือต้องปล่อยไปตามเวรตามกรรม ผมได้ให้คำตอบว่า คนวิกลจริตถ้าบ้าจนบังคับตัวเองไม่ได้ ไม่ต้องรับโทษแต่ถ้ายังบังคับตัวเองได้บ้าง ศาลจะลงโทษน้อยเพียงใดก็ได้ ตาม ป.อ.มาตรา 65 และเมื่อตำรวจจับกุมตัวมาหรือส่งศาล ตามกฎหมายต้องส่งให้แพทย์ตรวจว่าวิกลจริต จะสู้คดีได้หรือไม่ ตาม ป.วิ.อ.มาตรา 14 หากบ้าจนสู้คดีไม่ได้ก็จะให้งดการพิจารณาคดีไว้ชั่วคราว ผู้ที่ต้องรับผิดกรณีคนบ้าไล่ชกคนตามข่าว ไม่มีบิดา มารดา ไม่มีผู้อนุบาล บุคคลอื่นที่รับดูแลคนไร้ความสามารถจะต้องร่วมรับผิดกับคนบ้าด้วย เว้นแต่จะได้ใช้ความระมัดระวังตามสมควรแล้ว ตาม ป.พ.พ.มาตรา 430 และถามว่า เจอคนบ้าไล่ชกคนจะไปแจ้งที่หน่วยงานไหน ควรไปแจ้งตำรวจหรือโรงพยาบาลหนือกระทรวงพม. แต่ใครอยากจะรับแจ้งครับ คนดียังพูดกันไม่รู้เรื่อง แจ้งไปก็คงไม่มีหน่วยงานไหนมารับผิดชอบหรอกครับ เป็นกรรมของประชาชนที่เกิดมาเป็นคนไทย มีภัยอยู่รอบทิศทาง

ตัวบทกฎหมายอ้างอิง
ประมวลกฎหมายอาญา
มาตรา 65  ผู้ใดกระทำความผิด ในขณะไม่สามารถรู้ผิดชอบ หรือไม่สามารถบังคับตนเองได้เพราะมีจิตบกพร่อง โรคจิตหรือจิตฟั่นเฟือน ผู้นั้นไม่ต้องรับโทษสำหรับความผิดนั้น
            แต่ถ้าผู้กระทำความผิดยังสามารถรู้ผิดชอบอยู่บ้าง หรือยังสามารถบังคับตนเองได้บ้าง ผู้นั้นต้องรับโทษสำหรับความผิดนั้น แต่ศาลจะลงโทษน้อยกว่าที่กฎหมายกำหนดไว้สำหรับความผิดนั้นเพียงใดก็ได้

ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา
มาตรา 14  ในระหว่างทำการสอบสวน ไต่สวนมูลฟ้องหรือพิจารณา ถ้ามีเหตุควรเชื่อว่าผู้ต้องหาหรือจำเลยเป็นผู้วิกลจริตและไม่สามารถต่อสู้คดีได้ ให้พนักงานสอบสวนหรือศาลแล้วแต่กรณี สั่งให้พนักงานแพทย์ตรวจผู้นั้นเสร็จแล้วให้เรียกพนักงานแพทย์ผู้นั้นมาให้ถ้อยคำหรือให้การว่าตรวจได้ผลประการใด
           ในกรณีที่พนักงานสอบสวนหรือศาลเห็นว่าผู้ต้องหาหรือจำเลยเป็นผู้วิกลจริตและไม่สามารถต่อสู้คดีได้ ให้งดการสอบสวน ไต่สวนมูลฟ้องหรือพิจารณาไว้จนกว่าผู้นั้นหายวิกลจริตหรือสามารถจะต่อสู้คดีได้ และให้มีอำนาจส่งตัวผู้นั้นไปยังโรงพยาบาลโรคจิตหรือมอบให้แก่ผู้อนุบาล ข้าหลวงประจำจังหวัดหรือผู้อื่นที่เต็มใจรับไปดูแลรักษาก็ได้ตามแต่จะเห็นสมควร
            กรณีที่ศาลงดการไต่สวนมูลฟ้องหรือพิจารณาดังบัญญัติไว้ในวรรคก่อน ศาลจะสั่งจำหน่ายคดีเสียชั่วคราวก็ได้

ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์
มาตรา 430  ครูบาอาจารย์ นายจ้าง หรือบุคคลอื่นซึ่งรับดูแลบุคคลผู้ไร้ความสามารถอยู่เป็นนิตย์ก็ดี ชั่วครั้งคราวก็ดี จำต้องรับผิดร่วมกับผู้ไร้ความสามารถในการละเมิด ซึ่งเขาได้กระทำลงในระหว่างที่อยู่ในความดูแลของตน ถ้าหากพิสูจน์ได้ว่าบุคคลนั้น ๆ มิได้ใช้ความระมัดระวังตามสมควร