พี่ชายทะเลาะกับแฟน จึงไปหาแฟนที่ห้อง แต่แฟนไม่ยอมเปิดประตูให้
บทความวันที่ 12 ต.ค. 2554, 00:00
มีผู้อ่านทั้งหมด 94771 ครั้ง
คดีบุกรุก/ทำลายทรัพย์สิน/ทำให้เสียทรัพย์
พี่ชายทะเลาะกับแฟน จึงไปหาแฟนที่ห้อง แต่แฟนไม่ยอมเปิดประตูให้ ยืนเคาะเรียกอยู่นานก็ไม่ยอมเปิด พี่ชายเลยโมโหขาดสติเตะประตูไป 1ครั้ง ทำให้ประตูมีรอยแตกร้าวเล็กๆ โดยไม่ได้เจตนาให้เกิดรอยแตกร้าว หลังจากนั้นแฟนพี่ชายจึงเปิดประตูให้ พี่ชายจึงได้เข้าห้องไปคุยเคลียร์ หลังจากนั้นเจ้าของห้องได้มาเห็นรอยแตกร้าวที่ประตู จึงเกิดความไม่พอใจไป แจ้งความทำลายทรัพย์สิน และแฟนพี่ชายก็แจ้งความบุกรุก (ตอนนั้นเวลาประมาณ 13.00 น.) ซึ่งพี่ชายมีความประสงค์จะซ่อมประตูให้ ประตูเหมือนเป็นประตูกระดาษอัดด้านในโปร่ง ได้เรียกช่างมาดูช่างบอกซ่อมได้เหมือนใหม่เลย แต่เจ้าของห้องไม่ยอมต้องการจะเปลี่ยนใหม่อย่างเดียว(เจ้าของห้องเป็นคนรู้จักกัน ได้ปล่อยห้องให้แฟนพี่ชายเช่า) ซึ่งประตูนั้นก็ยังใช้งานได้ปกติ แถมประตูก็ได้ถูกใช้งานมานานแล้ว (ก่อนหน้าประตูจะแตกร้าวเวลาจะปิดประตูต้อง ดึงประตูขึ้นก่อนจึงจะปิดได้นี้อาจเป็นเหตุผลที่เจ้าของห้องอยากได้ประตู ใหม่ก็เป็นได้) ได้คุยกับทางร้อยเวร เขาก็บอกแค่ว่าเจ้าของห้องเขาจะให้เปลี่ยนจะทำยังไงได้ เจ้าของห้องได้ทำร้านอินเตอร์เน็ต รู้จักตำรวจในท้องที่เป็นอย่างดี อย่างนี้ทางเราสามารถทำอะไรได้ไหมค่ะ หรือต้องซื้อใหม่ให้เขาอย่างเดียว ซึ่งเราไม่เห็นควรที่จะต้องเปลี่ยน เงินก็เป็นเงินไม่ใช้น้อยๆ รบกวนขอคำปรึกษาด้วย
คำแนะนำสำนักงานทนายความ ทนายคลายทุกข์
ความผิดอาญาฐานทำให้เสียทรัพย์ แม้พี่ชายจะได้กระทำไปโดยมิได้ประสงค์ต่อผล คือให้ประตูห้องเช่านั้นเสียหาย แต่การที่เตะด้วยแรงในขณะที่มีโทสะอยู่ พี่ชายย่อมเล็งเห็นได้ว่าประตูอาจเกิดเสียหายจากการกระทำนั้นได้ จึงเป็นการกระทำให้เสียทรัพย์โดยเจตนาเล็งเห็นผลเป็นความผิดสำเร็จแล้ว ตาม ป.อ.มาตรา 358 , 59 วรรค 2 แต่เนื่องจากความผิดฐานทำให้เสียทรัพย์ เป็นความผิดอันอาจยอมความกันได้ การที่พี่ชายย่อมชดใช้ราคาหรือเปลี่ยนประตูให้ใหม่ และเจ้าของห้องเช่ายอมความสิทธินำคดีมาฟ้องสำหรับความผิดดังกล่าว เป็นอันระงับไป ตาม ป.วิ.อ.มาตรา 39(2)
ตัวบทกฎหมายอ้างอิง
ประมวลกฎหมายอาญา
มาตรา 59 บุคคลจะต้องรับผิดในทางอาญาก็ต่อเมื่อได้กระทำโดยเจตนา เว้นแต่จะได้กระทำโดยประมาท ในกรณีที่กฎหมายบัญญัติให้ต้องรับผิดเมื่อได้กระทำโดยประมาท หรือเว้นแต่ในกรณีที่กฎหมายบัญญัติไว้โดยแจ้งชัดให้ต้องรับผิดแม้ได้กระทำโดยไม่มีเจตนา
กระทำโดยเจตนา ได้แก่กระทำโดยรู้สำนึกในการที่กระทำและในขณะเดียวกันผู้กระทำประสงค์ต่อผล หรือย่อมเล็งเห็นผลของการกระทำนั้น
ถ้าผู้กระทำมิได้รู้ข้อเท็จจริงอันเป็นองค์ประกอบของความผิด จะถือว่าผู้กระทำประสงค์ต่อผล หรือย่อมเล็งเห็นผลของการกระทำนั้นมิได้
กระทำโดยประมาท ได้แก่กระทำความผิดมิใช่โดยเจตนา แต่กระทำโดยปราศจากความระมัดระวังซึ่งบุคคลในภาวะเช่นนั้นจักต้องมีตามวิสัยและพฤติการณ์ และผู้กระทำอาจใช้ความระมัดระวังเช่นว่านั้นได้ แต่หาได้ใช้ให้เพียงพอไม่
การกระทำ ให้หมายความรวมถึงการให้เกิดผลอันหนึ่งอันใดขึ้นโดยงดเว้นการที่จักต้องกระทำเพื่อป้องกันผลนั้นด้วย
มาตรา 358 ผู้ใดทำให้เสียหาย ทำลาย ทำให้เสื่อมค่าหรือทำให้ไร้ประโยชน์ ซึ่งทรัพย์ของผู้อื่นหรือผู้อื่นเป็นเจ้าของรวมอยู่ด้วย ผู้นั้นกระทำความผิดฐานทำให้เสียทรัพย์ ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินสามปี หรือปรับไม่เกินหกพันบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ
ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา
มาตรา 39 สิทธินำคดีอาญามาฟ้องย่อมระงับไปดั่งต่อไปนี้
(2) ในคดีความผิดต่อส่วนตัว เมื่อได้ถอนคำร้องทุกข์ ถอนฟ้องหรือยอมความกันโดยถูกต้องตามกฎหมาย
