จำเลยให้การปฏิเสธว่าไม่ได้รับความยินยอมตามความประสงค์ จึงเป็นคำให้การที่ขัดแย้งกัน

บทความวันที่ 2 มิ.ย. 2554, 00:00

มีผู้อ่านทั้งหมด 4120 ครั้ง

คำให้การที่ขัดแย้งกัน  ไม่มีประเด็นนำสืบตามข้อต่อสู้

            จำเลยให้การปฏิเสธว่าไม่ได้รับความยินยอมตามความประสงค์ จึงเป็นคำให้การที่ขัดแย้งกัน เป็นคำให้การไม่ชัดแจ้งด้วย ป.วิ.พ.มาตรา 177 วรรคสอง  ไม่มีประเด็นนำสืบตามข้อต่อสู้

คำพิพากษาฎีกาที่ 588/2553

            คำให้การตอนแรกจำเลยปฎิเสธที่ว่าลายมือชื่อในเอกสารไม่ใช่ของจำเลย แต่ตอนหลังกลับให้การว่าข้อความในเอกสารไม่ได้เป็นไปตามความประสงค์หรือได้รับความยินยอมจากจำเลย จึงเป็นคำให้การที่ขัดแย้งกันไม่แน่นอนว่าจำเลยทำเป็นหนังสือแต่งตั้งตัวแทนและนายหน้าใช้ซื้อขายทรัพย์  และหนังสือมอบอำนาจหรือไม่ เป็นคำให้การไม่ชัดแจ้งไม่ชอบด้วยประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 177 วรรคสอง  ไม่มีประเด็นนำสืบตามข้อต่อสู้  แต่เป็นที่เข้าใจได้ว่า จำเลยให้การปฏิเสธฟ้องโจทก์

            การซื้อขายหลักทรัพย์ทำโดยพนักงานของโจทก์ซึ่งตามปกติต้องซื้อหลักทรัพย์ตามคำสั่งของจำเลย  แต่จำเลยเป็นผู้เปิดบัญชีกระแสรายวันต่อธนาคาร เพื่อใช้เช็คในการชำระค่าซื้อหลักทรัพย์และเรียกเก็บเงินค่าขายหลักทรัพย์  และจำเลยลงลายมือชื่อล่วงหน้าในเช็คแล้วมอบให้พนักงานของโจทก์เพื่อให้ชำระค่าซื้อหลักทรัพย์แก่โจทก์จึงไม่ใช่พนักงานของโจทก์ทำการทุจริตต่อโจทก์โดยซื้อหลักทรัพย์ในนามจำเลยโดยที่จำเลยไม่มีส่วนรู้เห็นมาแต่ต้น  การที่จำเลยยอมให้พนักงานของโจทก์ใช้บัญชีของจำเลยและใช้เช็คที่จำเลยลงลายมือชื่อไว้เป็นเครื่องมือในการทุจริตต่อโจทก์ดังกล่าว  ถือว่าจำเลยเป็นผู้สั่งซื้อหลักทรัพย์  จำเลยไม่อาจบอกปัดความรับผิดโดยอ้างว่าการซื้อหลักทรัพย์เป็นการกระทำของพนักงานของโจทก์

            คดีก่อนโจทก์ฟ้อง ป. พนักงานของโจทก์เป็นจำเลยฐานผิดสัญญาจ้างแรงงานและละเมิด  สืบเนื่องจาก ป. ผิดสัญญาจ้างแรงงานในกรณีซื้อขายหลักทรัพย์ของจำเลยและพวกทำให้โจทก์เสียหาย  แต่ไม่ได้ฟ้องจำเลยด้วย  คดีถึงที่สุด  ส่วนคดีนี้โจทก์ฟ้องจำเลยให้รับผิดฐานผิดสัญญาไม่ชำระค่าหลักทรัพย์ ประเด็นทั้งสองจึงแตกต่างกันและไม่ใช่คู่ความเดียวกัน  ฟ้องโจทก์จึงไม่เป็นฟ้องซ้ำ

ขอขอบคุณข้อมูลจากหนังสือคำพิพากษาฎีกาปี 2553 ตอนที่ 2 โดยเนติบัณฑิตยสภา