คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 8816/2563

บทความวันที่ 5 ม.ค. 2566, 09:20

มีผู้อ่านทั้งหมด 720 ครั้ง

รับของโจร

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 8816/2563
            ในคดีความผิดข้อหารับของโจรนั้น  โจทก์มีหน้าที่ต้องนำสืบให้เห็นว่า จำเลยซื้อทองคำดังกล่าวไว้โดยรู้ว่าเป็นทรัพย์ที่ได้มาจากการกระทำความผิดไม่ใช่ว่า เมื่อจำเลยเป็นผู้ครอบครองทองคำดังกล่าวแล้ว   จำเลยต้องนำสืบแก้ตัวว่าตนไม่รู้ว่าเป็นของที่ได้มาจากการกระทำความผิด
          ทองคำที่จำเลยรับซื้อไว้จาก ว. เป็นของโจทก์ จำเลยจึงไม่ได้กรรมสิทธิ์ในทองคำ  เพราะผู้ขายไม่มีกรรมสิทธิ์ในทองคำนั้น  ตามหลักที่ว่าผู้รับโอนไม่มีสิทธิดีกว่าผู้โอน  โจทก์ซึ่งเป็นเจ้าของกรรมสิทธิ์ที่แท้จริงย่อมมีสิทธิติดตามเอาทองคำดังกล่าวคืนจากผู้ไม่มีสิทธิจะยึดถือไว้ตาม ป.พ.พ.มาตรา 1336   แม้ห้างขายทองของจำเลยจะอยู่ในชุมชนการค้า  แต่จำเลยรับซื้อทองคำจาก ว. ที่นำมาขายให้ที่ห้างขายทองคำของจำเลย  โดยมิได้ซื้อจากร้านค้าใดร้านค้าหนึ่งในชุมชนการค้านั้น  การที่จำเลยซื้อไว้โดยสุจริตและไม่เป็นความผิดฐานรับของโจร  ก็ถือไม่ได้ว่าจำเลยซื้อทองคำในท้องตลาดอันจะได้รับความคุ้มครองด้วยการยึดถือไว้ตาม ป.พ.พ.มาตรา 1332  จำเลยจึงต้องคืนทองคำดังกล่าวแก่โจทก์
           วัตถุแห่งหนี้ที่จำเลยต้องชำระแก่โจทก์ได้แก่ทองคำที่จำเลยรับซื้อไว้ที่ผ่านการสกัดและหลอม  จะกลายเป็นหนี้เงินได้ก็ต่อเมื่อมีการคืนทองคำดังกล่าวแก่โจทก์เป็นการพ้นวิสัย  หาใช่คิดคำนวณราคาในเวลาที่จำเลยรับซื้อจาก ว.ไม่  เมื่อไม่ปรากฎว่า  การปฏิบัติการชำระหนี้ด้วยการคืนทองคำเป็นการพ้นวิสัยตั้งแต่เมื่อใด  จึงกำหนดให้ใช้ราคาพร้อมดอกเบี้ยโดยคำนวณในขณะที่โจทก์ร้องขอให้ชำระหนี้ตาม ป.พ.พ.มาตรา 213 อันได้แก่วันฟ้องแต่เนื่องจากราคาซื้อขายทองคำในแต่ละวันมีการเปลี่ยนแปลงเป็นระยะเวลาจึงกำหนดราคาให้ตามราคาขายโดยเฉลี่ยของสมาคมค้าทองคำในวันดังกล่าว
          คดีอาญา จำเลยไม่ต้องเสียค่าธรรมเนียมศาล  ตาม ป.วิ.อ.มาตรา 252  แต่จำเลยฎีกาโดยเสียค่าขึ้นศาลมาจึงให้คืนค่าขึ้นศาลดังกล่าวแก่จำเลย

#ทนายคลายทุกข์ #รับของโจร #วัตถุแห่งหนี้ #สมาคมค้าทองคำ
#ปรึกษาคดี โทร.02-9485700, 081-6161425, 081-8217470, 081-6252161