เจ้าหนี้บอกเลิกสัญญา ซึ่งเป็นเวลาภายหลังจากพ้นกำหนดหกสิบวัน นับแต่วันที่ผู้เช่าซื้อผิด

บทความวันที่ 29 เม.ย. 2563, 09:51

มีผู้อ่านทั้งหมด 5954 ครั้ง

เจ้าหนี้บอกกล่าวผู้ค้ำประกันให้รับผิดในค่าขาดราคาเมื่อพ้น 60 วัน ผู้ค้ำประกันหลุดพ้น

           เจ้าหนี้บอกเลิกสัญญา ซึ่งเป็นเวลาภายหลังจากพ้นกำหนดหกสิบวัน นับแต่วันที่ผู้เช่าซื้อผิด ผู้ค้ำประกันจึงหลุดพ้นจากความรับผิดในดอกเบี้ยและค่าสินไหมทดแทนที่เกิดขึ้นภายหลังจากพ้นกำหนด 60 วัน ดู คำพิพากษาฎีกาที่ 1166/2562   

คำพิพากษาฎีกาที่ 1166/2562        
               เมื่อหนี้ค่าเช่าซื้อแต่ละงวดมีกำหนดเวลาชำระไว้ตามเวลาแห่งปฏิทิน การที่จำเลยที่ 1 ไม่ชำระค่าเช่าซื้องวดที่ 21 ตามกำหนด จำเลยที่ 1 จึงตกเป็นผู้ผิดนัดโดยมิพักต้องเตือนเลย ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 204 วรรค 2 คือวันที่ 6 เมษายน 2558 หาใช่จะต้องให้จำเลยที่ 1 ผิดนัดชำระค่าเช่าซื้อ 3 งวดติดต่อกันแล้วจึงจะถือว่าวันผิดนัด ซึ่งกรณีดังกล่าวเป็นเรื่องของการใช้สิทธิ์บอกเลิกสัญญาเท่านั้น เมื่อจำเลยที่ 2 ได้รับหนังสือบอกกล่าวจากโจทก์ในวันที่ 20 กรกฎาคม 2558 ซึ่งเป็นเวลาภายหลังจากพ้นกำหนดหกสิบวัน นับแต่วันที่จำเลยที่ 1 ผิดนัดแล้ว จำเลยที่ 2 ผู้ค้ำประกันจึงหลุดพ้นจากความรับผิดในดอกเบี้ยและค่าสินไหมทดแทนที่เกิดขึ้นภายหลังจากพ้นกำหนดดังกล่าว ตาม ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 686 วรรคหนึ่ง และวรรคสอง เมื่อค่าขาดราคาเป็นค่าเสียหายที่เกิดขึ้นจากการขายรถที่เช่าซื้อ เมื่อวันที่ 8 ตุลาคม 2558 ซึ่งพ้นกำหนดหกสิบวันแล้วจำเลยที่ 2 จึงไม่ต้องรับผิดชอบ/.

ตัวบทกฎหมายอ้างอิง
ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์
มาตรา 686 เมื่อลูกหนี้ผิดนัด ให้เจ้าหนี้มีหนังสือบอกกล่าวไปยังผู้ค้ำประกันภายในหกสิบวันนับแต่วันที่ลูกหนี้ผิดนัด และไม่ว่ากรณีจะเป็นประการใดเจ้าหนี้จะเรียกให้ผู้ค้ำประกันชำระหนี้ก่อนที่หนังสือบอกกล่าวจะไปถึงผู้ค้ำประกันมิได้ แต่ไม่ตัดสิทธิผู้ค้ำประกันที่จะชำระหนี้เมื่อหนี้ถึงกำหนดชำระ
           ในกรณีที่เจ้าหนี้มิได้มีหนังสือบอกกล่าวภายในกำหนดเวลาตามวรรคหนึ่ง ให้ผู้ค้ำประกันหลุดพ้นจากความรับผิดในดอกเบี้ยและค่าสินไหมทดแทน ตลอดจนค่าภาระติดพันอันเป็นอุปกรณ์แห่งหนี้รายนั้นบรรดาที่เกิดขึ้นภายหลังจากพ้นกำหนดเวลาตามวรรคหนึ่ง
           เมื่อเจ้าหนี้มีสิทธิเรียกให้ผู้ค้ำประกันชำระหนี้หรือผู้ค้ำประกันมีสิทธิชำระหนี้ได้ตามวรรคหนึ่ง ผู้ค้ำประกันอาจชำระหนี้ทั้งหมดหรือใช้สิทธิชำระหนี้ตามเงื่อนไขและวิธีการในการชำระหนี้ที่ลูกหนี้มีอยู่กับเจ้าหนี้ก่อนการผิดนัดชำระหนี้  ทั้งนี้ เฉพาะในส่วนที่ตนต้องรับผิดก็ได้ และให้นำความในมาตรา 701 วรรคสอง มาใช้บังคับโดยอนุโลม
          ในระหว่างที่ผู้ค้ำประกันชำระหนี้ตามเงื่อนไขและวิธีการในการชำระหนี้ของลูกหนี้ตามวรรคสาม เจ้าหนี้จะเรียกดอกเบี้ยเพิ่มขึ้นเพราะเหตุที่ลูกหนี้ผิดนัดในระหว่างนั้นมิได้
           การชำระหนี้ของผู้ค้ำประกันตามมาตรานี้ ไม่กระทบกระเทือนสิทธิของผู้ค้ำประกันตามมาตรา 693