ความผิดฐานเรียกรับสินบน และความผิดอาญาแผ่นดินฐานอื่นๆ พนักงานสอบสวนมีอำนาจสอบสวนเสมอ

บทความวันที่ 24 ก.พ. 2563, 09:44

มีผู้อ่านทั้งหมด 1543 ครั้ง

ความผิดอาญาแผ่นดิน แม้ไม่มีคำร้องทุกข์ หรือคำร้องทุกข์ไม่ชอบด้วยกฏหมาย พนักงานอัยการก็มีอำนาจฟ้อง

             ความผิดฐานเรียกรับสินบน และความผิดอาญาแผ่นดินฐานอื่นๆ พนักงานสอบสวนมีอำนาจสอบสวนเสมอ แม้ว่าผู้ร้องทุกข์จะมิใช่ผู้เสียหาย หรือผู้เสียหายมิได้ร้องทุกข์ หรือคำร้องทุกข์ของผู้เสียหายจะไม่ใช่คำร้องทุกข์ตามระเบียบ พนักงานอัยการก็มีอำนาจฟ้อง

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2411/2562
             ความผิดฐานเรียก รับหรือยอมรับทรัพย์สิน หรือประโยชน์อื่นใดสำหรับตนเองหรือผู้อื่น เป็นการตอบแทนในการที่จะจูงใจหรือได้จูงใจเจ้าพนักงานโดยวิธีอันทุจริตหรือผิดกฎหมายตาม ป.อ. มาตรา 143 เป็นความผิดต่อแผ่นดิน พนักงานสอบสวนมีอำนาจสอบสวนในความผิดดังกล่าวได้เอง โดยไม่จำต้องอาศัยคำร้องทุกข์หรือการมอบคดีจากผู้เสียหาย แม้ผู้เสียหายจะไม่ใช่ผู้เสียหายโดยนิตินัยก็ไม่มีอำนาจร้องทุกข์ในความผิดฐานฉ้อโกงซึ่งเป็นความผิดต่อส่วนตัวเท่านั้น หามีผลกระทบต่ออำนาจสอบสวนของพนักงานสอบสวน ซึ่งสามารถดำเนินการสอบสวนความผิดตามมาตรา 143 ได้โดยชอบไม่ เมื่อพนักงานสอบสวนได้ทำการสอบสวนแล้ว ต่อมาพนักงานอัยการเห็นว่าการกระทำของจำเลยทั้งสามเป็นความผิดฐานร่วมกันเรียก รับเงิน และมีคำสั่งให้แจ้งข้อหาเพิ่มเติม เมื่อได้มีการแจ้งข้อหาดังกล่าวแก่จำเลยทั้งสามเพิ่มเติม ถือได้ว่าคดีในความผิดตามมาตรา 143 ได้มีการสอบสวนโดยชอบแล้ว พนักงานอัยการโจทก์ย่อมมีอำนาจฟ้องตาม ป.วิ.อ. มาตรา 120

ตัวบทกฏหมายอ้างอิง
ประมวลกฎหมายอาญา
มาตรา 143  ผู้ใดเรียก รับหรือยอมจะรับทรัพย์สิน หรือประโยชน์อื่นใดสำหรับตนเองหรือผู้อื่น เป็นการตอบแทนในการที่จะจูงใจหรือได้จูงใจเจ้าพนักงาน สมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งรัฐ สมาชิกสภาจังหวัดหรือสมาชิกสภาเทศบาลโดยวิธีอันทุจริตหรือผิดกฎหมายหรือโดยอิทธิพลของตนให้กระทำการ หรือไม่กระทำการในหน้าที่อันเป็นคุณหรือเป็นโทษแก่บุคคลใด ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินห้าปี หรือปรับไม่เกินหนึ่งแสนบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ

ประมวลกฏหมายวิธีพิจารณาความอาญา
มาตรา 120  ห้ามมิให้พนักงานอัยการยื่นฟ้องคดีใดต่อศาล โดยมิได้มีการสอบสวนในความผิดนั้นก่อน