การคุกคามและการข่มเหงรังแกผู้อื่นมีความผิด
"การรังแก ข่มเหง" ซึ่งมีความหมายว่า แกล้งทำความเดือดร้อนให้ผู้อื่น และอีกคำคือ "คุกคาม" มีความหมายว่า แสดงอำนาจด้วยกิริยาหรือวาจาให้หวาดกลัว เช่น พูดขู่ว่า "ระวังตัวให้ดี" , โทรศัพท์หลายครั้งในยามวิกาลแล้วไม่พูด, ส่งข้อความข่มขู่ทางไลน์ เฟสบุ๊ค ทวิตเตอร์, ส่งภาพอาวุธปืนข่มขู่ , ส่งภาพเชือกผูกแขวนคอ, แอบถ่ายภาพผู้ถูกคุกคามแล้วส่งมาให้ดู ฯลฯ "หรือกระทำให้ได้รับความอับอาย" เช่น เลิกกระโปรงผู้หญิง, แกล้งทำให้กางเกงคนอื่นหลุด ฯลฯ "เดือดร้อนรำคาญ" เช่น ดื่มสุราเปิดเพลงเสียงดัง, แกล้งเร่งเครื่องยนต์หน้าบ้านผู้อื่น ฯลฯ ตัวอย่างฎีกาก็มี เช่น ด่าซ้ำไปซ้ำมาหลายครั้งที่หน้าประตูบ้านผู้เสียหาย ในเวลากลางคืนอันเป็นเวลาหลับนอนของผู้เสียหายซึ่งอยู่ในบ้าน ถือว่าเป็นการทำให้ผู้เสียหายได้รับความเดือดร้อนรำคาญ ผิดมาตรา 397 (ฎีกาที่ 1398/2506) พูดยั่วเย้าหญิงที่เดินผ่านตามถนนว่า "มึงหาความอาญากู ลูกกระโปกกูไม่หด ฯลฯ จะเอาอ้ายติดคุกก็ได้ " ไม่ผิดดูหมิ่น แต่ทำให้ผู้อื่นรับความอับอายและความเดือดร้อนรำคาญ ผิดมาตรา 397(ฎีกาที่ 388/2505)