สภาพปัญหาปัจจุบันพนักงานรักษาความปลอดภัย ตามหมู่บ้านจัดสรร

บทความวันที่ 18 มี.ค. 2559, 00:00

มีผู้อ่านทั้งหมด 21648 ครั้ง

กฎหมายพนักงานรักษาความปลอดภัย(รปภ.)

              สภาพปัญหาปัจจุบันพนักงานรักษาความปลอดภัย ตามหมู่บ้านจัดสรร อาคารชุด บริษัทห้างร้าน ก็หายากอยู่แล้วต้องใช้พม่า เขมร ลาว มาดูแลความปลอดภัยแทน เพราะอาชีพนี้หาคนทำงานยาก มีการเข้าออกบ่อยเนื่องจากต้องใช้ความอดทนสูง เนื่องจากจะต้องทำงานเป็นเวลานาน 12 ชั่วโมง ติดต่อกัน บางครั้งต้องเข้าเวรหลายวันต่อเนื่องกัน(ควงกะ)  ตากแดด ตากลม ยุงกัด อดหลับอดนอน และพนักงานรักษาความปลอดภัยก็หลับยามเป็นจำนวนมาก ถ้าจะหาพนักงานรักษาความปลอดภัยคนใหม่มาแทนก็มีลักษณะคล้ายๆ คนเดิม เป็นลักษณะเหมือนในปัจจุบัน นอกจากนี้พนักงานรักษาความปลอดภัยในปัจจุบันยังมีบางส่วนเป็นพวกนอกคอก นอกรีด เช่น ดูต้นทางให้คนอื่นลักทรัพย์หรืออนาจารหรือข่มขืนผู้อยู่อาศัย เป็นต้น ส่วนพนักงานรักษาความปลอดภัยที่ดีก็มีเยอะ ดังนั้น รัฐบาลจึงได้มีการออกกฎหมายเกี่ยวกับพนักงานรักษาความปลอดภัยฉบับใหม่ โดยมีเจตนารมณ์ว่า โดยที่ธุรกิจการให้บริการรักษาความปลอดภัยมีความเกี่ยวข้องใกล้ชิดกับความปลอดภัยในชีวิต ร่างกาย และทรัพย์สินของประชาชน และส่งผลต่อความสงบเรียบร้อยของสังคม และในปัจจุบันนี้มีผู้ประกอบธุรกิจการให้บริการรักษาความปลอดภัยเป็นจำนวนมากแต่มีมาตรฐานในการประกอบธุรกิจที่แตกต่างกัน สมควรกำหนดมาตรฐานของธุรกิจรักษาความปลอดภัยและมาตรฐานของพนักงานรักษาความปลอดภัยเพื่อเป็นการยกระดับมาตรฐานธุรกิจรักษาความปลอดภัยและเสริมสร้างศักยภาพของพนักงานรักษาความปลอดภัยอันจะเป็นประโยชน์แก่ผู้ใช้บริการและช่วยเสริมสร้างความสงบเรียบร้อยของสังคม  จึงจำเป็นต้องตราพระราชบัญญัตินี้
             ทนายคลายทุกข์จึงขอนำกฎหมายเกี่ยวกับพนักงานรักษาความปลอดภัย ฉบับแรกของไทยในส่วนที่เป็นสาระสำคัญมานำเสนอให้กับท่านผู้อ่านที่มีความจำเป็นต้องเกี่ยวข้องกับพนักงานรักษาความปลอดภัยเพื่อทราบดังนี้
พระราชบัญญัติธุรกิจรักษาความปลอดภัย พ.ศ. 2558
ประเด็นแรก  ความหมาย
             มาตรา 3  ในพระราชบัญญัตินี้
            “ธุรกิจรักษาความปลอดภัย” หมายความว่า ธุรกิจการให้บริการรักษาความปลอดภัยโดยจัดให้มีพนักงานรักษาความปลอดภัยรับอนุญาตทำหน้าที่คุ้มครองความปลอดภัยในชีวิต ร่างกาย หรือทรัพย์สินของบุคคล โดยได้รับเงินหรือประโยชน์ตอบแทนอื่นใด แต่ไม่รวมถึงการให้บริการรักษาความปลอดภัยโดยหน่วยงานของรัฐตามที่นายกรัฐมนตรีประกาศกำหนดในราชกิจจานุเบกษา
            “บริษัทรักษาความปลอดภัย” หมายความว่า บริษัทซึ่งได้รับใบอนุญาตประกอบธุรกิจรักษาความปลอดภัย
            “พนักงานรักษาความปลอดภัยรับอนุญาต” หมายความว่า ผู้ซึ่งได้รับใบอนุญาตเป็นพนักงานรักษาความปลอดภัยรับอนุญาต
ประเด็นที่สอง คณะกรรมการกำกับธุรกิจรักษาความปลอดภัย
             มาตรา 6  ให้มีคณะกรรมการคณะหนึ่งเรียกว่า “คณะกรรมการกำกับธุรกิจรักษาความปลอดภัย” โดยมี ผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติ เป็นประธานกรรมการ
            ให้ผู้บัญชาการตำรวจนครบาลเป็นกรรมการและเลขานุการ และข้าราชการตำรวจยศพันตำรวจตรีขึ้นไปในกองบัญชาการตำรวจนครบาลซึ่งผู้บัญชาการตำรวจนครบาลแต่งตั้งจำนวนไม่เกินสองคน เป็นผู้ช่วยเลขานุการ
            ประเด็นที่สาม ต้องเป็นบริษัทได้รับอนุญาต
           มาตรา 16  ผู้ประกอบธุรกิจรักษาความปลอดภัยต้องเป็นบริษัท และได้รับใบอนุญาตประกอบธุรกิจรักษาความปลอดภัยจากนายทะเบียน
การขอรับใบอนุญาตและการออกใบอนุญาตให้เป็นไปตามหลักเกณฑ์ วิธีการ และเงื่อนไขที่กำหนดในกฎกระทรวง
             ในการออกใบอนุญาต นายทะเบียนจะกำหนดเงื่อนไขในการประกอบธุรกิจไว้ด้วยก็ได้
            ประเด็นที่สี่  ต้องใช้คำนำหน้าชื่อว่า บริษัทรักษาความปลอดภัย ตามมาตรา 20 บริษัทรักษาความปลอดภัยจะต้องไปแก้ไขเปลี่ยนแปลงชื่อบริษัท กระดาษหัวจดหมาย ซองจดหมายของบริษัท เพื่อให้สอดคล้องกับกฎหมาย
           ประเด็นที่ห้า  ต้องทำสัญญาเป็นหนังสือ ตามมาตรา 25 โดยต้องมีสาระสำคัญที่กฎหมายกำหนด เช่น ขอบเขตของงานและระยะเวลาให้บริการ หน้าที่ความรับผิด การกำหนดค่าปรับไว้ล่วงหน้า เป็นต้น จะเขียนสัญญาเอาเปรียบยกเว้นความรับผิดไม่ได้แล้ว
           ประเด็นที่หก  ต้องจัดทำบัญชีรายชื่อพนักงานรักษาความปลอดภัย ตามมาตรา 30 จะนำพนักงานรักษาความปลอดภัยที่ไม่เคยขึ้นทะเบียนหรือนำบุคคลอื่นที่ไม่เกี่ยวข้องมาดูแลความปลอดภัยแทนก็ไม่ได้แล้ว เพื่อป้องกันบุคคลที่แอบแฝงมาลักทรัพย์หรือทำผิดกฎหมายและไม่สามารถสืบหาตัวผู้กระทำความผิดได้
            ประเด็นที่เจ็ด พนักงานรักษาความปลอดภัยต้องได้รับอนุญาต ตามมาตรา 33
            ประเด็นที่แปด  ผู้ขอรับใบอนุญาตต้องมีสัญชาติไทย และไม่มีลักษณะต้องห้ามตามที่กฎหมายกำหนด ตามมาตรา 34
            ประเด็นที่เก้า  เครื่องแบบต้องไม่เหมือนหรือคล้ายคลึงกับทหาร ตำรวจ หรือของเจ้าพนักงาน ตามมาตรา 40
            ประเด็นที่สิบ ทำหน้าที่รักษาความปลอดภัยโดยไม่ได้รับอนุญาต ตามมาตรา 33 และมีบทลงโทษตามมาตรา 63
            กฎหมายมีเจตนารมณ์ที่ดีแต่ควรคำนึงถึงผู้ที่จบการศึกษาน้อยกว่า ม.3 ว่าจะหาช่วยเหลือพวกเขาเหล่านั้นอย่างไร