คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 6952/2562

บทความวันที่ 5 ม.ค. 2564, 10:26

มีผู้อ่านทั้งหมด 1032 ครั้ง

สมัครใจเลิกสัญญากัน คู่สัญญาต้องกลับคืนสู่ฐานะเดิม

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 6952/2562
            โจทก์ฟ้องว่า สัญญาระหว่างโจทก์และจำเลยที่ 1 เลิกกันโดยโจทก์บอกเลิกสัญญา และจำเลยที่ 1 มีหน้าที่ต้องคืนเงินล่วงหน้าที่ยังเหลืออยู่ให้แก่โจทก์ ดังนั้น ศาลจะต้องรับฟังข้อเท็จจริงและวินิจฉัยว่า สัญญาตามฟ้องระหว่างโจทก์และจำเลยที่ 1 เลิกกันหรือไม่  เมื่อศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ภาค 2 รับฟังพยานหลักฐานทั้งสองฝ่ายแล้วเห็นว่าสัญญาระหว่างโจทก์และจำเลยที่ 1 เลิกกันโดยปริยาย ก็ย่อมมีอำนาจที่จะหยิบยกขึ้นวินิจฉัยได้ มิได้เป็นการพิพากษาที่เกินไปกว่าหรือนอกจากที่ปรากฎในคำฟ้องอันจะเป็นการไม่ชอบด้วยกฎหมายตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 142
           โจทก์และจำเลยที่ 1 ต่างสมัครใจที่จะเลิกสัญญาต่อกันโดยปริยาย  ไม่จำต้องมีการบอกเลิกสัญญาถือได้ว่า คู่สัญญาได้ตกลงเลิกสัญญากันโดยปริยายแล้ว  กรณีต้องบังคับตามความในประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์  มาตรา 391  วรรคหนึ่ง  จำเลยที่ 1 จึงต้องคืนเงินวางล่วงหน้าเป็นประกันจำนวนที่ยังคงเหลืออยู่ตามฟ้องให้แก่โจทก์  ที่ศาลล่างทั้งสองวินิจฉัยมานั้น  ศาลฎีกาเห็นพ้องด้วย  ฎีกาของจำเลยที่ 1 ฟังไม่ขึ้น