ความคิดเห็นที่ 1

ปัญหาครอบครัว

1.แต่งงานจดทะเบียนสมรสและมีบุตรสาวด้วยกัน 1 คน อายุ 9 ขวบ อาศัยอยู่ที่บ้านของพ่อกับแม่ฝ่ายชายที่จังหวัดภูเก็ต (ครอบครัวตนเองอยู่กรุงเทพ) ฝ่ายชายมีพฤกรรมเปลี่ยนไปมาก ไม่พูดคุยอะไรใดๆทั้งสิ้น บอกแค่ว่าให้ทำทุกอย่าเพื่อลูก ไม่ได้คิดอะไรกับฝ่ายหญิงแล้ว หากฝ่ายหญิงจะอยู่ก็อยู่จะไปก็ไปแต่ให้เอาลูกไป เนื่องจากพ่อของฝ่ายหญิงป่วยและรับการผ่าตัดถึง 4 ครั้งในปี 63-64 ฝ่ายหญิงจึงขึ้นลงกรุงเทพมาดูแลพ่อบ่อยทำให้ฝ่ายชายไม่พอใจและอ้างถึงต้นเหตุว่าฝ่ายหญิงผิด

ตอบ...ตามข้อเท็จจริง  หญิงไม่ได้มีความผิด ที่จะใช้เป็นเหตุในการฟ้องหย่าได้ ตาม ปพพ. ม.1516 (เปิดดูรายละเอียดได้)

2.หากต้องหย่าร้างกันฝ่ายหญิงจะได้สิทธิ์เลี้ยงดูบุตรหรือไม่ เนื่องจากครอบครัวฝ่ายชายมีฐานะดีกว่ามาก

ตอบ...ดังคำตอบข้อ  1 ถ้าฟ้องหย่าด้วยเหตุผลในข้อ  1  ศาลคงยกฟ้อง  เพราะไม่ใช่เหตุที่จะฟ้องหย่าได้..แต่..ถ้ามีการหย่า เรื่องเลี้ยงดูบุตร   คงไม่คำนึงถึงฐานะความเป็นอยู่เพียงอย่างเดียว  แต่คำนึงถึงความผาสุกและประโยชน์ของบุตรเป็นสำคัญ (ปพพ. ม.1520) มีเงินมาก อาจจะไม่ทำให้บุตรได้รับความผาสุกเสมอไป  ก็ต้องฟังความเห็นของบุตรด้วย เพราะบุตรอายุ 9 ขวบแล้ว  สุดท้ายก็อยู่ที่การเจรจาตกลงกัน  ถ้าตกลงกันไม่ได้ ศาลก็คงยึด ม.1520 เป็นหลักในการวินิจฉัย

3.หากหย่าแล้วฝ่ายหญิงไม่ได้รับสิทธิ์เลี้ยงดูลูกสามารถทำบันทึกสลักหลังการหย่าได้หรือไม่ว่าขอเป็นผู้ปกครองบุตรร่วมกัน และแม่สามารถมาเยี่ยมหรือนำบุตรไปอยู่ด้วยช่วงปิดเทอมโดยไม่ถูกกีดกัน

จากฝ่ายพ่อ

ตอบ...แม้ใครจะเป็นฝ่ายปกครองบุตร  ไม่ว่า บิดา มารดา ก็สามารถไปเยี่ยมเยียนบุตรของตนได้เสมอ คงไปห้ามกันไม่ได้...   ก็ทำบันทึกไว้เป็นลายลักษณ์อักษรก็ดีเหมือนกัน...ขอแนะนำว่า คุณไม่ควรใจร้อนไปจดทะเบียนหย่า  เขาฟ้องก็ฟ้องไป  ถ้าเหตุผลเพียงเท่าที่บอกมา  เขาคงฟ้องหย่าไม่ได้  ขอแนะนำให้แยกกันอยู่ไปก่อน  เรื่องหย่า  ค่อยว่ากันภายหลัง ก็ยังไม่สาย....ถ้าจำเป็นต้องหย่า  ก็ควรเรียกร้องค่าเลี้ยงดูให้สมควรกับชีวิต  อย่าไปถือทิฐิ ว่า ขอไปมือเปล่า   เพราะชีวิตนี้ลำบากนัก ใช่ว่าจะผ่านแต่ละวันไปได้ง่ายๆ  ถ้าไม่มีรายได้จุนเจือที่พอเหมาะพอควร   ด้วยความปรารถนาดี ครับ

โดยคุณ มโนธรรม เจษฎาสาธุชน 17 ม.ค. 2565, 12:36