คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2536/2562

บทความวันที่ 2 ธ.ค. 2563, 16:23

มีผู้อ่านทั้งหมด 2112 ครั้ง

ที่ดินข้างเคียงขุดดินจนทำให้ที่ดินที่อยู่ติดกันพังลงต้องรับผิดชอบ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2536/2562
             จำเลยขุดดินในที่ดินของจำเลยนำไปขายในธุรกิจรับเหมาถมที่ดิน โดยขุดทั้งแปลงลึกกว่า 3 เมตร ห่างจากแนวเขตที่ดินโจทก์น้อยกว่า 50 เซนติเมตร ทำให้ที่ดินจำเลยมีสภาพเป็นบ่อขนาดใหญ่ และที่ดินโจทก์มีสภาพเป็นขอบบ่อสูงขึ้น  ซึ่งตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1342 วรรคหนึ่ง และมาตรา 1343  เป็นบทบัญญัติป้องกันมิให้ที่ดินซึ่งอยู่ชิดแนวเขตนั้นพังลงตามธรรมชาติเนื่องจากการขุดดินใกล้แนวเขตมากจนเกินไป เมื่อจำเลยขุดดินของตนเองจนเป็นบ่อขนาดใหญ่ห่างจากแนวเขตน้อยกว่า 50 เซนติเมตร ย่อมเป็นเหตุให้ที่ดินโจทก์พังลงตามธรรมชาติได้ แม้ไม่ปรากฎว่าจำเลยขุดดินรุกล้ำเข้าไปในที่ดินของโจทก์ แต่เป็นการที่จำเลยใช้สิทธิซึ่งมีแต่จะเกิดความเสียหายแก่โจทก์อันเป็นการละเมิดตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 421 และเป็นการใช้สิทธิของตนเป็นเหตุให้เจ้าของอสังหาริมทรัพย์ได้รับความเสียหายหรือเดือดร้อนเกินที่ควรคิดหรือคาดหมายได้ว่า จะเป็นไปตามปกติและเหตุอันควรในเมื่อเอาสภาพและตำแหน่งที่อยู่แห่งทรัพย์สินนั้นมาคำนึงประกอบ โจทก์ซึ่งเป็นเจ้าของอสังหาริมทรัพย์ที่ได้รับผลกระทบมีสิทธิจะปฏิบัติการเพื่อยังความเสียหายเดือดร้อนนั้นให้สิ้นไปและไม่ลบล้างสิทธิที่จะเรียกเอาค่าทดแทนตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1337
             การกระทำของจำเลยเป็นการละเมิดต่อโจทก์ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์  มาตรา 421  และมาตรา 1337 โจทก์ฟ้องเรียกเอาค่าเสียหายอันเกิดแต่มูลละเมิด ย่อมอยู่ในบังคับแห่งอายุความหนึ่งปีตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 448 วรรคหนึ่ง จำเลยขุดดินในปี 2541 โจทก์แจ้งความบันทึกไว้เป็นหลักฐานเมื่อวันที่ 6 มีนาคม 2541 ระบุตัวจำเลยเป็นผู้ทำละเมิด จึงเริ่มนับอายุ 1 ปี นับแต่วันที่ 6 มีนาคม 2541  โจทก์มิได้ฟ้องคดีภายในกำหนดหนึ่งปีเป็นอันจึงขาดอายุความ

ตัวบทกฎหมายอ้างอิง
ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์
มาตรา 1337  บุคคลใดใช้สิทธิของตนเป็นเหตุให้เจ้าของอสังหาริมทรัพย์ได้รับความเสียหาย หรือเดือดร้อนเกินที่ควรคิดหรือคาดหมายได้ว่าจะเป็นไปตามปกติและเหตุอันควรในเมื่อเอาสภาพและตำแหน่งที่อยู่แห่งทรัพย์สินนั้นมาคำนึงประกอบไซร้ ท่านว่าเจ้าของอสังหาริมทรัพย์มีสิทธิจะปฏิบัติการเพื่อยังความเสียหายหรือเดือดร้อนนั้นให้สิ้นไป  ทั้งนี้ ไม่ลบล้างสิทธิที่จะเรียกเอาค่าทดแทน