เรียนปรึกษาและขอคำแนะนำ ในกรณีมีคำสั่งถอดถอน โดยไม่แจ้งล่วงหน้า และสาเหตุการถอดถอนคือการไม่นำลูกไปเรียนที่โรงเรียน เ

วันที่2 กันยายน 2564 มีข้อความจากผู้อำนวยการโรงเรียนเอกชนที่ทำงานอยู่ เวลา 16.47 น. แต่ดิฉันไม่ได้เปิดอ่าน ณ วันนี้ 

วันที่3กันยายน2564 ดิฉันไปทำงานที่โรงเรียนตามปกติ มีการทำใบงานและแจกนมให้นักเรียน  เนื่องด้วยสถานการณ์โควิด -19 ทำให้ไปทำงานที่โรงเรียนทุกวันศุกร์

       เวลา ประมาณ 11.00 น. ดิฉันดูโทรศัพท์และเจอข้อความ"พรุ่งนี้คุณมารับทราบคำสั่งถอดถอนและมอบงาน"  ขณะนั้นดิฉันตกใจมาก ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดี 

       เวลา 11.35น. ดิฉันจึงพิมพ์ตอบไปว่า"รับทราบ"และ"ขอบคุณค่ะ"

 หลังจากนั้นเก็บเฉพาะเอกสารส่วนตัวจากโต๊ะทำงานของตนเอง ในห้องเรียน เพื่อรอให้ผู้อำนวยการมาพูดด้วยตัวเองอีกครั้ง แต่ผู้อำนวยการก็ไม่ได้เข้ามาโรงเรียน จนครูทุกคนกลับบ้านหมดแล้ว ดิฉันจึงตัดสินใจกลับบ้านเช่นกัน และพิมพ์ข้อความบอกเพื่อนๆครู ขอบคุณที่ได้ทำงานร่วมกันและออกจากกลุ่มแชท หลังจากนั้นมีครูที่ทำงานด้วยกันส่งข้อความมาแสดงความเสียใจและพิมพ์คุยกัน สาเหตุที่ดิฉันถูกถอดถอน เนื่องด้วยการที่ดิฉันไม่นำลูกไปเรียนด้วย

        ในวันจันทร์ที่6 กันยายน2564 ดิฉันจึงลองคุยกับครูที่โรงเรียนว่าที่โรงเรียนถอดถอดนดิฉันกระทันหันเนื่องด้วยสาเหตุอะไร ครูท่านนั้นบอกดิฉันว่า "ถูกถอดถอนเนื่องด้วยดิฉันไม่นำลูกไปเรียนที่โรงเรียนด้วย"  

        วันอังคารที่ 7 กันยายน 2564 ดิฉันจึงไปปรึกษา สำนักงานสวัสดิการและคุ้มครองแรงงานจังหวัดบุรีรัมย์  ทางเจ้าหน้าที่ของสำนักงานแนะนำให้ดิฉันไปปรึกษาที่สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชน(สช) จังหวัดบุรีรัมย์  ดิฉันจึงไปที่ สช. จังหวัดบุรีรัมย์ และไปขอคำปรึกษา จากเจ้าหน้าที่ ทางเจ้าหน้าที่ สช. แนะนำให้ดิฉันไปคุยกับผู้อำนวยการด้วยตัวเองและขอค่าชดเชยตามกฏหมาย ในกรณีที่ถอดถอนดิฉันออกอย่างกระทันหัน และให้ดิฉันไปทำงาน ลงเวลาทำงานตามปกติก่อน  

      วันพุธที่8กันยายน 2564 ดิฉันไปโรงเรียนเอกชนแห่งนี้ เพื่อจะลงชื่อเวลาปฏิบัติ แต่ทางเจ้าหน้าที่ของโรงเรียนบอกกับดิฉันว่า ใบลงเวลาปฏิบัติงานยังไม่มี  ดิฉันจึงแจ้งความประสงค์ ว่าจะมาขอค่าชดเชย ในกรณีที่มีคำสั่งถอดถอนกระทันหัน เมื่อผู้อำนวยการมาและดิฉันแจ้งความประสงค์ที่จะขอค่าชดเชยตามกฏหมาย เนื้อความการสนทนาไม่ได้มีเจตนาว่าจะให้ค่าชดเชย และการสนทนาระบุชัดเจนในเรื่องของการไม่นำลูกไปเรียนที่โรงเรียนด้วย ดิฉันจึงกลับ  

***ดิฉันจึงส่งข้อความไปปรึกษายังเจ้าหน้าที่ของสำนักงานสวัสดิการและคุ้มครองแรงงาน จ.บุรีรัมย์ เพื่อขอคำปรึกษา 

      วันพฤหัสบดีที่ 9กันยายน2564 ดิฉันโทรไปขอคำปรึกษาจากนิติกร ของศาลกลาง กรุงเทพมหานคร  ทางนิติกรแนะนำดิฉันว่า ดิฉันต้องมีใบถอดถอน ดิฉันจึงจะสามารถดำเนินการเพื่อขอค่าชดเชยตามกฎหมายได้ ซึ่งดิฉันไม่ทราบว่าควรทำอย่างไร ***** ในการที่จะมีใบถอดถอนได้ จะต้องมีใบลาออกจากดิฉัน ซึ่งดิฉันสอบถามจากเข้าหน้าที่ๆไปปรึกษาว่า ถ้าดิฉันเขียนใบลาออก ก็เท่ากับว่าดิฉันประสงค์ออกเอง จะขอในส่วนของค่าชดเชยนี้ไม่ได้****

 และทางโรงเรียนให้ครูในโรงเรียนส่งข้อความมาทวงใบลาออกจากดิฉัน

                          ขอบคุณค่ะ