สามีฟ้องภริยาเป็นจำเลยที่ 1 ชู้เป็นจำเลยที่ 2 ชายชู้ฟ้องแย้งว่า โจทก์เอาความเท็จมาฟ้อง

บทความวันที่ 2 พ.ย. 2555, 00:00

มีผู้อ่านทั้งหมด 1641 ครั้ง

โจทก์ฟ้องชู้ จำเลยฟ้องแย้ง โจทก์ฟ้องเท็จต้องแยกไปฟ้องเป็นอีกคดีหนึ่ง


    สามีฟ้องภริยาเป็นจำเลยที่ 1 ชู้เป็นจำเลยที่ 2 ชายชู้ฟ้องแย้งว่า โจทก์เอาความเท็จมาฟ้อง ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า เป็นคนละเรื่องกัน ไม่รับฟ้องแย้ง

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2504/2554
     ตามคำฟ้องของโจทก์เป็นเรื่องที่โจทก์ฟ้องหย่าจำเลยที่ 1 โดยอ้างว่า จำเลยที่ 1 เป็นชู้กับจำเลยที่ 2 พร้อมเรียกค่าทดแทนจากจำเลยที่ 2 ตาม ป.พ.พ. มาตรา 1523 อันเป็นเรื่องเกี่ยวกับการสิ้นสุดแห่งการสมรส ส่วนฟ้องแย้งของจำเลยที่ 2 ที่อ้างว่า โจทก์เอาความเท็จมาฟ้องร้องดำเนินคดีแก่จำเลยที่ 2 โดยไม่สุจริต การที่โจทก์ไปร้องเรียนต่อผู้บังคับบัญชาของจำเลยที่ 2 ทำให้จำเลยที่ 2 ถูกตั้งคณะกรรมการสอบสวนทางวินัย หากคณะกรรมการหลงเชื่อจะทำให้จำเลยที่ 2 ถูกออกจากงานและเสื่อมเสียชื่อเสียง ขอให้โจทก์ชดใช้ค่าเสียหายนั้น เป็นคดีอันเกิดแต่มูลละเมิดซึ่งไม่ได้อาศัยเหตุแห่งการหย่าและเรียกค่าทดแทนตามฟ้องเดิมเป็นมูลหนี้ เป็นคนละเรื่องคนละประเด็นแตกต่างกันกับคำฟ้องเดิม ฟ้องแย้งของจำเลยที่ 2 จึงไม่เกี่ยวกับคำฟ้องเดิม ไม่ชอบด้วย ป.วิ.พ. มาตรา 177 วรรคสาม ประกอบ พ.ร.บ.ศาลเยาวชนและครอบครัวและวิธีพิจารณาคดีเยาวชนและครอบครัว พ.ศ.2553 มาตรา 6