ทางเรายอมรับข้อกล่าวหา ทั้งที่ความจริงแล้วเราไม่ได้ทำ เสียตรงที่เราเป็นผู้ใหญ่

บทความวันที่ 28 ก.พ. 2554, 00:00

มีผู้อ่านทั้งหมด 646 ครั้ง

---

พ่อโดนคดีพรากผู้เยาว์

            ทางเรายอมรับข้อกล่าวหา  ทั้งที่ความจริงแล้วเราไม่ได้ทำ เสียตรงที่เราเป็นผู้ใหญ่ เขาไม่เชื่อคำพูดเราเขาเชื่อเด็ก แต่ตอนนี้ทางเด็กเขาเรียกร้องค่าเสียหาย คดีเลยยังไม่จบ (คือว่าศาลยังไม่ตัดสิน) ทั้งที่เรายอมรับไปแล้ว แล้วทางพ่อก็ไม่มีทรัพย์สินอะไรเลย ผู้เสียหายจะเรียกร้องกับเราที่เป็นลูกได้หรือเปล่าค่ะ หรือว่าเป็นทรัพย์คนละส่วนกัน

ขอขอบคุณภาพประกอบจาก http://www.chaoprayanews.com/tag

 

คำแนะนำสำนักงานทนายความ ทนายคลายทุกข์
            ความผิดฐานพรากผู้เยาว์ เป็นทั้งความผิดทางอาญาและละเมิดทางแพ่ง ซึ่งความผิดละเมิดทางแพ่งเป็นเรื่องที่พ่อเป็นผู้กระทำ จำต้องชดใช้ค่าสินไหมทดแทนให้แก่ผู้เสียหาย ตาม ป.พ.พ.มาตรา 420 ผู้เยาว์มีสิทธิเรียกได้เฉพาะพ่อเท่านั้น เมื่อท่านไม่ได้เป็นผู้ร่วมกระทำความผิดกับพ่อด้วย ย่อมไม่มีหน้าที่หรือหนี้ใด ๆ ที่ท่านจะต้องรับผิดชดใช้ค่าเสียหายให้แก่ผู้เยาว์แต่ประการใด
 
ตัวบทกฎหมายอ้างอิง
ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์
มาตรา 420  ผู้ใดจงใจหรือประมาทเลินเล่อ ทำต่อบุคคลอื่นโดยผิดกฎหมายให้เขาเสียหายถึงแก่ชีวิตก็ดี แก่ร่างกายก็ดี อนามัยก็ดี เสรีภาพก็ดี ทรัพย์สินหรือสิทธิอย่างหนึ่งอย่างใดก็ดี ท่านว่าผู้นั้นทำละเมิดจำต้องใช้ค่าสินไหมทดแทนเพื่อการนั้น