คดียาเสพติด
น้องดิฉันโดนจับเพราะน้องชายดิฉันเสพยาบ้า แต่ไม่ได้ขาย และเขาก็ไม่เคยมีประวัติเลย เขายังเป็นนักศึกษาอยู่ ปกติก็อยู่หอพัก มหาวิทยาลัยก็ต่างจังหวัด อยู่มาวันนึงมีโทรศัพท์ติดต่อมาขอซื้อ น้องมันก็บอกไปว่าไม่ได้ขาย โทรมาอยู่ 3 รอบ ..น้องเขาก็ยืนยันว่าไม่ได้ขาย เขาจะให้ออกไปน้องก็ไม่ไป ตกบ่ายเพื่อนของน้องเขาจะออกไปหาเพื่อนที่หออื่น น้องชายเลยขอติดตามไปด้วย เอามอเตอร์ไซค์ไปคนละคัน ก็ขับตามกันมา จนมาถึงหอเพื่อน พอเขาจอดรถ ก็มีเจ้าหน้าที่มาจับกุมเลย ค้นในตัวเจอยา 3 เม็ด..ตำรวจตั้งข้อหาว่าจำหน่ายเพื่อจำหน่าย โดยลงข่าวว่าล่อซื้อ ทั้งๆที่เขาไปหาเพื่อน ไม่ได้ไปด้วยเรื่องยา (เพื่อนที่ไปด้วยกันก็เห็น) ตำรวจไปค้นบ้านพักเขา เจออีก 5 เม็ด รวมทั้งหมด 8 เม็ด
เจ้าหน้าที่บอกว่าเขาจำหน่ายเพื่อจำหน่าย..เขาแย้งว่า ไม่ได้จำหน่าย แต่แค่เสพ เจ้าหน้าที่ว่าจำนวนเยอะ เป็นจำหน่ายอยู่แล้ว เขาก็แย้งอีกว่า ที่ซื้อเยอะ เพราะได้ราคาถูกกว่าเจ้าหน้าที่บอกให้เขารับๆ เรื่องจะได้ง่ายๆ เขาบอกว่า เห็นคนอื่นโดน (ไม่ได้ใส่ร้ายนะคะ เป็นอย่างนี้ทุกที่แหละ) เขากลัวเลยบอกเจ้าหน้าที่ว่าพี่จะทำอะไรก็ทำเถอะ บอกแล้วก็ไม่เชื่อกัน..เจ้าหน้าที่ให้เขาเซ็นต์
สุดท้ายเขาโดนข้อหา จำหน่ายเพื่อจำหน่าย.. โดนส่งเข้าเรือนจำ สามวันถัดมาจึงได้ไปประกันตัวเขา เพราะตรงเสาร์-อาทิตย์ ด้วยวงเงินประกัน 350.000
และหลังจากนั้นก็ไปรายงานตัว 2 หน ต่อศาล ตอนนี้เขาขึ้นศาล ไม่ได้เข้าฟังหรือเข้าไปสืบพยานอะไรเลย ไปถึงศาล ก็มีเจ้าหน้าที่ศาลมาอ่านคำพิพากษาให้ฟังตรงหน้าห้องบอกว่าเขา โดนจำคุก 9 ปี ปรับ 150000 บาท วันนั้นก็มีคนไปเรื่องขายยา เขาขาย 25 เม็ด โดนไป 2 ปี 6 เดือน
สิ่งที่ดิฉันอยากจะปรึกษา
- ทำไมวงเงินประกันเขาถึงสูงจัง เห็นคนอื่นแค่หลักหมื่น
- สายตำรวจเชื่อได้แค่ไหน?
- สิทธิขั้นพื้นฐานไม่ใช่เหรอ ที่ว่าต้องสันนิษฐานไว้ก่อนว่าจำเลยบริสุทธิ์อยู่ ทำไมไม่มีการสืบพยาน ไม่มีการสอบปากคำเพิ่มเติมจากอัยการ กรณีนี้ อัยการสามารถสรุปสำนวนจากคำฟ้อง แล้วพิพากษาได้เลยเหรอ จำเลยไม่มีสิทธิแย้ง? ไม่มีสิทธิแก้ข้อกล่าวหาเลยเหรอ?
- โทษสูงขนาดนี้เลยเหรอ? เห็นคนอื่น โดน 4 ปี
- ดิฉันควรทำอย่างไรต่อไป ตอนนี้รออุทธรณ์
- ศาลปฏิบัติถูกต้องแล้วใช่ไหมคะ?
ใจก็อยากดัดนิสัยให้เค้ารับโทษ แต่คิดว่ามันเกินไปหน่อย ทำไมไม่มีสิทธิได้ใช้ประโยชน์จากเหตุบรรเทาโทษเลย ทำไมไม่สาวหาตัวการอื่น ทำไมเค้าไม่มีสิทธิได้ขึ้นศาล ได้อธิบาย ได้ยอมรับและให้ความรู้แก่ศาลตาม ป.อ อันว่าจะเป็นเหตุบรรเทาโทษ ที่นำสืบจับผู้อื่นได้
คำแนะนำทนายคลายทุกข์
- เนื่องจากจำเลยกระทำผิดต่างกรรมต่างวาระ จึงมีบทลงโทษหนัก ส่วนหลักประกันสูงนั้น ในการขอปล่อยตัวชั่วคราว เป็นไปตาม ป.วิ.อาญา มาตรา 108
- คดียาเสพติด ถ้าโทษขั้นต่ำไม่ขั้นจำคุกตลอดชีวิต ไม่จำเป็นต้องสืบพยาน ตามพรบ.วิธีพิจารณาคดียาเสพติด พ.ศ. 2550 มาตรา 13
- เพราะจำเลยรับสารภาพเป็นไปตาม พรบ.วิธีพิจารณาคดียาเสพติด พ.ศ. 2550 มาตรา 13
- ถ้าไม่พอใจใช้สิทธิอุทธรณ์ได้ ตาม พรบ.วิธีพิจารณาคดียาเสพติด พ.ศ. 2550 มาตรา 15
ตัวบทกฎหมายอ้างอิง
พรบ.วิธีพิจารณาคดียาเสพติด พ.ศ. 2550
มาตรา 13 ในชั้นพิจารณา ถ้าจำเลยให้การรับสารภาพตามฟ้อง ศาลจะพิพากษาโดยไม่สืบพยานหลักฐานต่อไปก็ได้ เว้นแต่กรณีมีเหตุอันควรสงสัยว่าจำเลยไม่ได้กระทำความผิดหรือคดีที่มีข้อหาในความผิดซึ่งจำเลยรับสารภาพนั้นกฎหมายกำหนดอัตราโทษอย่างต่ำให้จำคุกตลอดชีวิตหรือโทษสถานที่หนักกว่านั้น ศาลต้องฟังพยานหลักฐานโจทก์จนกว่าจะพอใจว่าจำเลยได้กระทำผิดจริง
มาตรา 15 ภายใต้บังคับแห่งบทบัญญัติมาตรา ๑๖ คดีอุทธรณ์คำพิพากษาหรือคำสั่งของศาลชั้นต้นในคดีความผิดเกี่ยวกับยาเสพติด ให้อุทธรณ์ไปยังศาลอุทธรณ์โดยยื่นต่อศาลชั้นต้นในกำหนดหนึ่งเดือนนับแต่วันอ่านหรือถือว่าได้อ่านคำพิพากษาหรือคำสั่งนั้นให้คู่ความฝ่ายที่อุทธรณ์ฟัง
เมื่อศาลชั้นต้นมีคำสั่งรับอุทธรณ์หรือเมื่อมีการยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่งไม่รับอุทธรณ์ของศาลชั้นต้น ให้ศาลชั้นต้นรีบส่งอุทธรณ์หรือคำร้องเช่นว่านั้นพร้อมสำนวนไปยังศาลอุทธรณ์เพื่อพิจารณาพิพากษาหรือมีคำสั่งโดยเร็ว
ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา
มาตรา 108 ในการวินิจฉัยคำร้องขอให้ปล่อยชั่วคราว ต้องพิจารณาข้อเหล่านี้ประกอบ
(1) ความหนักเบาแห่งข้อหา
(2) พยานหลักฐานที่ปรากฏแล้วมีเพียงใด
(3) พฤติการณ์ต่างๆ แห่งคดีเป็นอย่างไร
(4) เชื่อถือผู้ร้องขอประกันหรือหลักประกันได้เพียงใด
(5) ต้องหาหรือจำเลยน่าจะหลบหนีหรือไม่
(6) ภัยอันตรายหรือความเสียหายที่จะเกิดจากการปล่อยชั่วคราวมีเพียงใดหรือไม่
(7) ในกรณีที่ผู้ต้องหาหรือจำเลยต้องขังตามหมายศาล ถ้ามีคำคัดค้านของพนักงานสอบสวน พนักงานอัยการ โจทก์ หรือผู้เสียหาย แล้วแต่กรณี ศาลพึงรับประกอบการวินิจฉัยได้
เพื่อประโยชน์ในการดำเนินการตามวรรคหนึ่ง เจ้าพนักงานซึ่งมีอำนาจสั่งให้ปล่อยชั่วคราวหรือศาลอาจรับฟังข้อเท็จจริง รายงานหรือความเห็นของเจ้าพนักงานซึ่งกฎหมายกำหนดให้มีอำนาจหน้าที่ที่เกี่ยวกับการนั้นเพื่อประกอบการพิจารณาสั่งคำร้องด้วยก็ได้
ในการอนุญาตให้ปล่อยชั่วคราว เจ้าพนักงานซึ่งมีอำนาจสั่งให้ปล่อยชั่วคราว หรือศาลจะกำหนดเงื่อนไขเกี่ยวกับที่อยู่ของผู้ที่ถูกปล่อยชั่วคราว หรือกำหนดเงื่อนไขอื่นใดให้ผู้ถูกปล่อยชั่วคราวปฏิบัติเพื่อป้องกันการหลบหนีหรือเพื่อป้องกันภัยอันตราย หรือความเสียหายที่อาจเกิดขึ้นจากการปล่อยชั่วคราวก็ได้