หนังสือเลิกจ้าง/พรบ.คุ้มครองแรงงาน
เพื่อนเราทำงานบริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง แต่มีสาขาที่ต่างจังหวัด ซึ่งเพื่อนเราได้ประจำอยู่ทีสาขาต่างจังหวัด ซึ่งทำงานมาหลายปีแล้ว อยู่มาวันหนึ่ง ทางบริษัทได้รับจดหมายปิดผนึกถึงผู้บริหารระดับสูงว่าเพื่อนเรา ทำงานไม่มีประสิทธิภาพ ทั้งที่ทำงานมาตั้งหลายปี ถึง 2 ฉบับ แต่ทางบริษัทบอกว่าข้อความในจดหมายทั้ง 2 ฉบับไม่มีความหมายสำหรับบริษัท แต่จดหมายมีอีกฉบับ ซึ่งส่งไปถึงผู้บริหารระดับสูงอีก ว่า เพื่อนเราได้ทำผิดกฎของบริษัทพร้อมทั้งแนบหลักฐานต่าง ๆ ซึ่งเราคิดว่า เพื่อนเราโดนกลั่นแกล้งจากผู้บริหารที่ไม่ต้องการให้เพื่อนเราทำงานที่บริษัท จึงพยายามที่หาหลักฐานต่าง ๆ ที่เกี่ยวกับการผิดระเบียบของบริษัทฯ แล้วแกล้งทำเป็นส่งจดหมายไปถึงผู้บริหาร เพื่อจะได้ทำให้ถูกกฏหมายจะได้ไม่ต้องจ่ายค่าชดเชย พอบริษัททราบก็มีหนังสือเลิกจ้าง มา โดยแจ้งข้อหาเลิกจ้าง ว่า ผิดระเบียบของบริษัทอย่างแรง บริษัทไม่จ่ายค่าชดเชยตาม มาตรา 119 ข้อ 4 โดยที่ไม่มีการสอบสวนหรือ ให้โอกาสเพื่อนเราได้ชี้แจง อยากปรึกษาว่า เพื่อนเราจะทำอย่างไรได้บ้าง
คำแนะนำทนายคลายทุกข์
หากคุณเห็นว่า การที่บริษัทได้เลิกจ้างเพื่อนของคุณ โดยแจ้งข้อหาเลิกจ้าง ว่า "ผิดระเบียบของบริษัทอย่างร้ายแรง" และบริษัทไม่จ่ายค่าชดเชยให้" ตาม พ.ร.บ.คุ้มครองแรงงาน พ.ศ. 2541 มาตรา 119(4) นั้น เป็นการเลิกจ้างโดยไม่เป็นธรรม เพื่อนของคุณก็ย่อมมีสิทธิตามกฎหมายคุ้มครองแรงงาน ที่จะฟ้องคดีต่อศาลแรงงานเพื่อให้ศาลมีคำสั่งให้บริษัทซึ่งเป็นนายจ้าง รับเพื่อนของคุณเข้าทำงานต่อไปในอัตราค่าจ้างที่ได้รับในขณะที่เลิกจ้าง หรือให้บริษัทชดใช้ค่าเสียหายให้ได้ และเพื่อนของคุณก็ย่อมมีสิทธิที่จะฟ้องเรียกร้องขอเอาค่าประกันคืนจากบริษัทได้ หากศาลแรงงานพิจารณาแล้วเห็นว่า บริษัทนายจ้างได้เลิกจ้างเพื่อของคุณโดยไม่เป็นธรรม ตาม พ.ร.บ.จัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ. 2522 มาตรา 49
ตัวบทกฎหมายอ้างอิง
พระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงานพ.ศ. 2522
มาตรา 49 การพิจารณาคดีในกรณีนายจ้างเลิกจ้างลูกจ้าง ถ้าศาลแรงงานเห็นว่าการเลิกจ้างลูกจ้างผู้นั้นไม่เป็นธรรมต่อลูกจ้าง ศาลแรงงานอาจสั่งให้นายจ้างรับลูกจ้างผู้นั้นเข้าทำงานต่อไปในอัตราค่าจ้างที่ได้รับในขณะที่เลิกจ้าง ถ้าศาลแรงงานเห็นว่าลูกจ้างกับนายจ้างไม่อาจทำงานร่วมกันต่อไปได้ ให้ศาลแรงงานกำหนดจำนวนค่าเสียหายให้นายจ้างชดใช้ให้แทนโดยให้ศาลคำนึงถึงอายุของลูกจ้าง ระยะเวลาการทำงานของลูกจ้าง ความเดือดร้อนของลูกจ้างเมื่อถูกเลิกจ้าง มูลเหตุแห่งการเลิกจ้างและเงินค่าชดเชยที่ลูกจ้างมีสิทธิได้รับ ประกอบการพิจารณา
พระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงานพ.ศ. 2541
มาตรา 119 นายจ้างไม่ต้องจ่ายค่าชดเชยให้แก่ลูกจ้างซึ่งเลิกจ้างในกรณีหนึ่ง กรณีใด ดังต่อไปนี้
(4) ฝ่าฝืนข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงาน ระเบียบ หรือคำสั่งของนายจ้างอันชอบด้วยกฎหมายและเป็นธรรม และนายจ้างได้ตักเตือนเป็นหนังสือแล้ว เว้นแต่กรณีที่ร้ายแรงนายจ้างไม่จำเป็นต้องตักเตือนหนังสือเตือนให้มีผลบังคับได้ไม่เกินหนึ่งปีนับแต่วันที่ลูกจ้างได้กระทำผิด