เป็นบทเรียนสำหรับพิธีกรรายการทีวีฝีปากกล้า

บทความวันที่ 23 มี.ค. 2558, 00:00

มีผู้อ่านทั้งหมด 1130 ครั้ง

ศาลจำคุกวู๊ดดี้และแจ็ค 1 ปี ฐานหมิ่นประมาท

              เป็นบทเรียนสำหรับพิธีกรรายการทีวีฝีปากกล้า จะเชิญแขกรับเชิญมาพูดอะไรในรายการทีวี รวมทั้งพิธีกรจะแสดงความคิดเห็น ส่อเสียด โดยไม่คำนึงถึงจรรยาบรรณวิชาชีพ หรือนำเสนอข่าวอย่างไม่เป็นกลาง จะต้องดูคดีนี้ไว้เป็นอุทาหรณ์  เพราะศาลลงโทษจำคุกจริง 1 ปี โดยไม่รอลงอาญา ทางแก้ วู๊ดดี้กับแจ็ค ถ้าอยากให้คดีจบโดยไม่ต้องเสี่ยงคุก  ต้องไปตกลงกับโจทก์เพื่อยอมความ ตาม ป.อ.มาตรา 333 เพราะเป็นความผิดอันยอมความได้ ผมในฐานะเป็นคอลัมนิสต์หนังสือพิมพ์ เป็นนักจัดรายการวิทยุมานาน และเป็นวิทยากรรับเชิญทางทีวี ให้ความสำคัญกับเรื่องนี้มาตลอดชีวิต ก่อนหน้านี้ศาลฎีกาเคยวางบรรทัดฐานไว้ว่า การแจ้งข่าวด้วยความเป็นธรรม เรื่องการดำเนินการอันเปิดเผยในศาลโดยสุจริต  ได้รับความคุ้มครอง ตาม ป.อ. มาตรา 329(4) ไม่เป็นความผิดฐานหมิ่นประมาท (อ้างอิงคำพิพากษาฎีกาที่ 6483/2531, 3654/2543) ดังนั้น ถ้าจะเชิญแขกรับเชิญมาออกรายการต้องให้เขาไปฟ้องศาลก่อน และพูดถึงเฉพาะข้อเท็จจริงในคำฟ้องได้เท่านั้น  จะพูดข้อความอื่นนอกเหนือไปจากนั้น อันจะส่อให้เห็นเจตนาไม่สุจริตไม่ได้

1.คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 6483/2531
           การที่จำเลยฟ้องโจทก์เป็นคดีล้มละลายโดยบรรยายฟ้องว่าโจทก์เป็นคนมีหนี้สินล้นพ้นตัว ซึ่งจำเป็นต้องกล่าวในคำฟ้องเพื่อให้โจทก์เข้าใจข้อหาได้ชัดเจนนั้น ถือได้ว่าเป็นข้อความในกระบวนพิจารณาคดีในศาลเพื่อประโยชน์แก่คดีของตน จึงไม่เป็นความผิดฐานหมิ่นประมาทตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 331 ส่วนที่จำเลยนำข้อความเกี่ยวกับการฟ้องโจทก์เป็นบุคคลล้มละลายไปลงโฆษณาในหนังสือพิมพ์นั้น เมื่อข้อความที่ลงในหนังสือพิมพ์เป็นข้อความที่ตรงกับที่จำเลยฟ้องโจทก์ มิได้มีข้อความอื่นนอกเหนือไปจากนั้น อันจะส่อให้เห็นเจตนาไม่สุจริตของจำเลย การที่หนังสือพิมพ์เสนอข้อความดังกล่าวจึงเป็นการรายงานเรื่องที่โจทก์ถูกฟ้องต่อศาลเป็นคดีล้มละลายถือได้ว่าจำเลยได้แจ้งข่าวด้วยความเป็นธรรมเรื่องการดำเนินการอันเปิดเผยในศาล จำเลยย่อมได้รับความคุ้มครองตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 329(4)จึงไม่มีความผิดฐานหมิ่นประมาท

2.คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 3654/2543
            ข้อความที่โจทก์บรรยายฟ้องเป็นข้อความในคำฟ้องที่จำเลยที่ 1ยื่นฟ้องโจทก์ต่อศาลอาญากรุงเทพใต้ โดยคำฟ้องของจำเลยที่ 1ที่จำเลยที่ 2 ได้นำไปพิมพ์โฆษณาในหนังสือพิมพ์ ข. เป็นข้อความในกระบวนพิจารณาคดีในศาลทั้งข้อความในคำฟ้องที่จำเลยที่ 1ยื่นฟ้องโจทก์ต่อศาลอาญากรุงเทพใต้ตามที่ได้ความจากคำฟ้องของ โจทก์ในคดีนี้กับที่จำเลยที่ 2 นำไปลงพิมพ์โฆษณาในหนังสือพิมพ์ ข. ก็ปรากฏว่าล้วนเป็นข้อเท็จจริงที่เกี่ยวกับข้อหาความผิดที่จำเลยที่ 1 ฟ้องโจทก์ทั้งสิ้น ถือไม่ได้ว่าจำเลยที่ 1 ประสงค์จะหมิ่นประมาทโจทก์ หากแต่เพื่อประโยชน์แก่คดีของจำเลยที่ 1 ที่ฟ้องโจทก์เท่านั้น การกระทำของจำเลยที่ 1 จึงไม่เป็นความผิดฐานดูหมิ่นเจ้าพนักงานตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 136 และข้อความที่จำเลยที่ 2 นำไปลงพิมพ์โฆษณาในหนังสือพิมพ์ ข. นอกจากข้อเท็จจริงจะฟังได้ ตามคำฟ้องของโจทก์ในคดีนี้ว่าเป็นข้อความในคำฟ้องที่จำเลยที่ 1 ยื่นฟ้องโจทก์ต่อศาลดังกล่าวแล้ว ยังได้ความอีกว่าการกระทำของ จำเลยที่ 2 เป็นการเผยแพร่คำฟ้องไม่มีข้อความอื่นนอกเหนืออันจะ ส่อแสดงให้เห็นเจตนาไม่สุจริตของจำเลยที่ 2 การที่จำเลยที่ 2 นำข้อความดังกล่าวลงพิมพ์โฆษณาในหนังสือพิมพ์ ข. จึงเป็น การรายงานข่าวเรื่องที่โจทก์ถูกจำเลยที่ 1 ฟ้องคดีอาญาต่อ ศาลอาญากรุงเทพใต้ ถือได้ว่าจำเลยที่ 2 ได้แจ้งข่าวด้วยความเป็นธรรม เรื่องการดำเนินการอันเปิดเผยในศาลโดยสุจริต จำเลยที่ 2 จึงได้รับ ความคุ้มครองตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 329(4) ไม่เป็นความผิด ฐานหมิ่นประมาทและดูหมิ่นเจ้าพนักงาน

ตัวบทกฎหมายอ้างอิง
ประมวลกฎหมายอาญา
มาตรา 333  ความผิดในหมวดนี้เป็นความผิดอันยอมความได้
           ถ้าผู้เสียหายในความผิดฐานหมิ่นประมาทตายเสียก่อนร้องทุกข์ ให้บิดา มารดา คู่สมรส หรือบุตรของผู้เสียหายร้องทุกข์ได้ และให้ถือว่าเป็นผู้เสียหาย


มาตรา 329 ผู้ใดแสดงความคิดเห็นหรือข้อความใดโดยสุจริต
            (4) ในการแจ้งข่าวด้วยความเป็นธรรมเรื่องการดำเนินการอันเปิดเผยในศาลหรือในการประชุม
            ผู้นั้นไม่มีความผิดฐานหมิ่นประมาท