ลูกด่าแม่ว่า แม่แก่แล้ว พูดกลับไปกลับมาเหมือนเด็กเล่นขายของ

บทความวันที่ 19 ก.พ. 2557, 00:00

มีผู้อ่านทั้งหมด 763 ครั้ง

ลูกด่าแม่ ฟ้องถอนคืนการให้ได้

            ลูกด่าแม่ว่า แม่แก่แล้ว พูดกลับไปกลับมาเหมือนเด็กเล่นขายของ ฉันไม่มีแม่ เป็นการหมิ่นประมาทมารดาอย่างร้ายแรง หาใช่เป็นเพียงถ้อยคำกระทบกระเทือนเปรียบเปรยหรือส่อเสียดไม่ ซึ่งบุคคลในฐานะที่เป็นบุตร ไม่ควรด่ามารดาด้วยถ้อยคำรุนแรงดังกล่าว จึงเป็นการประพฤติเนรคุณ ตาม ป.พ.พ.มาตรา 531(2) ชอบที่มารดาจะฟ้องถอนคืนการให้ได้ (อ้างอิงคำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2984/2538)

คำพิพากษาศาลฎีกาที่  2984/2538
          คำว่า"โจทก์แก่แล้วอายุตั้ง90ปีพูดกลับไปกลับมาพูดเหมือนเด็กเล่นขายของจำเลยไม่มีแม่ไปแล้วอย่ามาอีกเลย"เป็นถ้อยคำที่มีความหมายอยู่ในตัวว่าโจทก์แม้จะมีอายุ90ปีแล้วก็ไม่ต่างอะไรไปจากเด็กเล่นขายของที่ไม่รู้จักเดียงสาพูดจาเชื่อถือไม่ได้เลยซึ่งเท่ากับถูกประณามว่าไม่มีค่าแห่งความเป็นคนเป็นถ้อยคำที่หมิ่นประมาทกันอย่างร้ายแรงการที่จำเลยด่าโจทก์ว่า"จำเลยไม่มีแม่"และไล่โจทก์ว่า"ไปแล้วอย่ากลับมาอีกเลย"เท่ากับประณามว่าโจทก์เลวจนรับเป็นมารดาไม่ได้จำเลยไม่มีมารดาเสียดีกว่าให้โจทก์เป็นมารดาของจำเลยเมื่อโจทก์ออกจากบ้านของจำเลยไปแล้วขออย่าให้โจทก์ไปที่บ้านของจำเลยอีกเท่ากับว่าถ้าโจทก์ไปที่บ้านจำเลยอีกโจทก์จะเป็นคนนำความไม่ดีไม่งามไปสู่บ้านจำเลยถ้อยคำเช่นนี้เป็นถ้อยคำที่หมิ่นประมาทโจทก์อย่างร้ายแรงถือได้ว่าจำเลยประพฤติเนรคุณต่อโจทก์โจทก์เรียกถอนคืนการให้เพราะเหตุจำเลยประพฤติเนรคุณได้ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา531(2) เมื่อจำเลยจำหน่ายที่ดินที่ได้รับไปแล้วบางส่วนโจทก์จึงมีสิทธิเรียกถอนคืนการให้เฉพาะส่วนที่ยังคงเป็นกรรมสิทธิ์ของจำเลยเท่านั้น จำเลยกล่าวถ้อยคำหมิ่นประมาทโจทก์อย่างร้ายแรงหลายครั้งเมื่อระยะเวลาหลังจากจำเลยกล่าวถ้อยคำนับถึงวันฟ้องยังไม่เกิน6เดือนนับแต่โจทก์ได้ทราบว่าถูกจำเลยประพฤติเนรคุณฟ้องโจทก์จึงไม่ขาดอายุความตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา533วรรคหนึ่ง