ปีใหม่อย่าลาป่วยเท็จ อาจถูกไล่ออกได้
มีคำพิพากษาฎีกาฎี 2254/2534 วินิจฉัยว่า ลูกจ้างให้มารดาโทรศัพท์ไปแจ้งนายจ้างว่าป่วยไม่สามารถทำงานได้และได้ฝากใบรับรองแพทย์ซึ่งระบุว่าเป็นหัดเยอรมัน สมควรพักรักษาตัว 7 วัน ระหว่างวันที่ 8 – 15 มิถุนายน นายจ้างได้เลิกจ้างลูกจ้างดังกล่าวโดยอ้างว่าลูกจ้างละทิ้งหน้าที่
คดีดังกล่าวได้มีการนำสืบข้อเท็จจริงและขึ้นสู่การวินิจฉัยของศาลฎีกา ศาลฎีกาวินิจฉัยว่าอาการป่วยของลูกจ้างไม่ถึงขนาดที่จะไปทำงานไม่ได้ และลูกจ้างได้ไปที่สถานทูตญี่ปุ่นเพื่อขอออกวีซ่า ตั้งแต่วันที่ 30 พฤษภาคม ทั้งได้ซื้อตั๋วเครื่องบินเมื่อวันที่ 1 มิถุนายน และมาลาป่วยในวันที่ 8 มิถุนายน พฤติกรรมดังกล่าวแสดงโดยชัดแจ้งว่า ลูกจ้างตั้งใจจะเดินทางไปเที่ยวประเทศญี่ปุ่นโดยไม่ขออนุญาตจากนายจ้างก่อน จึงถือว่าลูกจ้างละทิ้งหน้าที่เป็นเวลา 3 วันทำงานติดต่อกันขึ้นไปโดยไม่มีเหตุอันสมควร นายจ้างจึงมีสิทธิเลิกจ้างลูกจ้างได้โดยไม่ต้องจ่ายค่าชดเชยและสินจ้างแทนการบอกกล่าวล่วงหน้า
ถ้ามีกิจธุระก็แจ้งนายจ้างว่ามีกิจธุระ เพราะลูกจ้างมีสิทธิลากิจได้ตามระเบียบของบริษัท อย่าไปโกหกว่าป่วย เพราะจะมีความผิดตามพรบ.คุ้มครองแรงงาน พ.ศ.2541 มาตรา 119