ผมแต่งงานอยู่กับภรรยามากว่า 10 ปี เนื่องจากแต่งงานตั้งแต่อายุยังน้อย ตอนจบชั้น ปวส. เรามีลูกด้วยกัน 1 คน แต่เพิ่งมาจดทะเบียนสมรสก่อนลูกจะเกิดเมื่อ พ.ค. 2551 คนเราใช่ว่าอยากจะหย่าขึ้นมาเฉยๆ ใช่มั้ยครับ แต่เราเข้ากันไม่ได้ พูดกันไม่ค่อยรู้เรื่อง ภรรยาเป็นคนขี้เกียจ ไม่ชอบทำงานบ้าน แม้กระทั่งขี้เกียจซักเสื้อชั้นในและกางเกงในของตัวเอง ผมต้องเป็นคนทำให้เธอด้วย เราเข้ากันไม่ได้หลายๆ เรื่อง ในตอนแรกๆ ทีรักกัน ผมคิดว่าคนเราเมื่อโตขึ้นจะเปลี่ยนแปลงได้ ผมจะสอนเค้าได้ แต่เธอไม่เคยปรับปรุงตัวเลย ยังคงทำตัวเหมือนเดิมเสมอต้นเสมอปลาย เธอไม่เคยคิดอะไรเอง ไม่มีแผนการในชีวิต คอยแต่ตามผมตลอด จะทำทุกอย่างที่ผมพูด ที่ผมเสนอ เธอไม่เคยมีส่วนร่วมในการแสดงความคิดเห็นเลย ทำให้ผมเลยรู้สึกเบื่อหน่ายมากขึ้นเรื่อยๆ เพียงแต่ผมเป็นคนชอบประนีประนอม เพราะไม่อยากมีเรื่องมีปากเสียงกัน จึงทนอยู่กันมา อีกอย่างงานของผมจะได้ออกนอกบ้านบ่อยๆ จึงไม่ต้องเผชิญหน้ากันทุกกัน แต่เรื่องมานมีอยู่ว่า ผมได้รู้จักผู้หญิงคนนึงและได้คบกันเรื่อยมา และแอบคบเธอเป็นแฟนแต่เธอไม่รู้ว่าผมแต่งงานมีเมียมีลูกแล้ว จนวันนึงเธอรู้ความจริงขอเลิกกับผม แต่ผมทำไม่ได้เพราะผมรักเธอมาก ไม่อยากเสียเธอไป ประกอบกับพักหลังๆ ผมเริ่มทนกับ คือหมดใจแล้ว ไม่อยากทนแล้ว ผมจึงทุ่มเทใจไปที่แฟนใหม่หมด และแล้วภรรยาผมก็รู้เรื่องที่ผมคบผู้หญิงคนใหม่ เธอโกรธมาก และได้ไปร้องเรียนกับหน่วยงานที่แฟนผมทำงานอยู่ ผมจึงตัดสินใจจบปัญหาด้วยการขอเลิกกับเธอย้ายออกมาอยู่ข้างนอก (พ่อแม่เธอไล่ผมออกจากบ้านด้วย) ตั้วแต่เดือนมีนาคม 2553 จนถึงปัจจุบัน เดือนกันยายน 2553 แต่ผมก็ไม่ได้ละทิ้งทั้งหมด ผมยังคงส่งเสียค่าเลี้ยงดูลูก และรับชำระหนี้สินที่ผมมีร่วมกับภรรยาในระหว่างที่อยู่ด้วยกันมาตลอดทั้งหมด โดยผมคิดว่าในเมื่อผมเป็นผู้หาเงินมาชำระหนี้แทน ทางฝ่ายภรรยาและลูกจะได้ไม่ลำบาก และเราก้ได้พูดคุยเรื่องแยกกันอยู่มาตลอด แต่ผมไม่อยากกลับไปอยู่ในสภาพเดิมแล้ว จึงไม่คิดหวนกลับไปอีก แต่ทางฝ่ายภรรยาไม่ยอมหย่าให้ จะยังไงก็จะขอเป็นภรรยาที่จดทะเบียน โดยไม่สนใจว่าผมจะรักหรือไม่ก็ตาม เธออ้างว่าทำเพื่อลูก อันนี้ผมก็เข้าใจนะ ผมก็ผิดที่มีคนใหม่ในขณะที่ยังไม่ได้เลิกกับภรรยา แต่ความรักมันห้ามกันไม่ได้ และผมก็ทนภรรยาไม่ได้จริงๆ แล้วผมก็อยากเริ่มต้นชีวิตใหม่กับคนที่ผมรัก ผมจะทำยังไงดี เมื่อล่าสุดผมก้ได้ไปพูดคุยตกลงกับภรรยาแต่เธอก็ยังไม่ยอมหย่า แฟนผมร้องไห้ทุกวันตั้งแต่รู้เรื่องทำให้ผมยิ่งรักและสงสารเธอมากขึ้น ผมคิดมากกลัวว่าเธอจะทิ้งผมไป ผมจะฟ้องหย่าได้มั้ย? แต่เท่าที่อ่านดูกฎหมายมันไม่เอื้อให้กับฝ่ายชายเลย ผมจะทำยังไงดี? ผมอยากจบกันด้วยดีนะ แต่มันยากเหลือเกินเพราะภรรยาผมเธอไม่ยอมเข้าใจ ใครจะว่าผมผิดผมยอม แต่สำหรับผมแล้วอยากหย่าจริงๆ ผมต้องทำยังไงดีครับ ถ้าฟ้องหย่าพอจะมีโอกาสหย่าได้มั้ยครับ?