ปัจจุบันมีประชาชนที่ถูกกลั่นแกล้งจากหน่วยงานรัฐ เช่น การขออนุญาต

บทความวันที่ 19 เม.ย. 2561, 09:47

มีผู้อ่านทั้งหมด 5661 ครั้ง

การฟ้องคดีศาลอาญาคดีทุจริต

           ปัจจุบันมีประชาชนที่ถูกกลั่นแกล้งจากหน่วยงานรัฐ เช่น การขออนุญาต, การประมูลงาน, การฮั้วประมูล, หรือการไม่จ่ายค่าจ้าง หรือไม่รับมอบงาน หรือใช้อำนาจโดยมิชอบ หรือเรียกรับสินบนในการเบิกจ่ายเงินงบประมาณ ยื่นฟ้องตรงต่อศาลอาญาคดีทุจริตและประพฤติมิชอบเป็นจำนวนมาก เนื่องจากร้องเรียนต่อ ป.ป.ท., ป.ป.ช. ต้องใช้เวลาในการไต่สวนนานพอสมควร ทนรอไม่ไหว ที่ผ่านมามีเอกชนหลายรายฟ้องตรงต่อศาลอาญาคดีทุจริตซึ่งใช้เวลารวดเร็วมาก เพราะเป็นระบบไต่สวน ซึ่งศาลจะเป็นผู้แสวงหาข้อเท็จจริงและพยานหลักฐาน จึงทำให้ประชาชนได้รับความเป็นธรรมอย่างเต็มที่ และตัดสินโดยใช้เวลาไม่เกิน 2 ปี เป็นอย่างช้า ตัวอย่างเช่นคดีที่ศาลพิพากษาจำคุกนายปลอดประสพ สุรัสวดี ถูกดำเนินคดีข้อหาใช้อำนาจกลั่นแกล้งไม่ตั้งข้าราชการซี 9 โดยศาลอุทธรณ์แผนกคดีทุจริตและประพฤติมิชอบตัดสินจำคุก 2 ปี ไม่ปรับและไม่รอการลงโทษ และยังให้ชดใช้ค่าเสียหาย 1.4 ล้านบาท นอกจากนี้ยังมีคดีจ่าโอ๋ ซึ่งฟ้องสารวัตรสืบสวน สน.พหลโยธิน 2 คน กรณีหักเบี้ยเลี้ยงไปจ่ายค่าแอร์ของโรงพัก ซึ่งศาลนัดฟังคำสั่งในวันที่ 24 เมษายน พ.ศ.2561 นี้ การฟ้องดคีอาญาทุจริตโดยประชาชนตามแนวคำพิพากษาของศาลเกี่ยวกับการปฏิบัติหน้าที่โดยมิชอบ การนำสืบคดีทุจริตต้องนำสืบว่ากระทำโดยเจตนากลั่นแกล้งให้ราษฎรได้รับความเสียหายเป็นพิเศษ อันเป็นการฝ่าฝืนกฎหมายหรือระเบียบหรือคำสั่งของทางราชการ คดีจึงจะมีมูลและอยู่ในอำนาจของศาลอาญาคดีทุจริต ฐานความผิดที่เอกชนผู้หนึ่งผู้ใดเป็นผู้เสียหายได้ คือ ข้อหาตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 148, 149, 150, 151,157, 161 และ 163 ส่วนฐานความผิดที่รัฐเท่านั้นเป็นผู้เสียหาย คือ มาตรา 147, 152, 153, 154, 155, 156, 158 , 159, 162, 164, 165, 166 ความหมายของผู้เสียหายเป็นไปตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 2(4) หมายถึงบุคคลที่ได้รับความเสียหายจากการปฏิบัติหน้าที่หรือละเว้นการปฏิบัติหน้าที่ของเจ้าพนักงานและได้รับความเสียหายเป็นพิเศษ 
             ตัวอย่างคำพิพากษาที่ศาลฎีกาที่เกี่ยวข้องกับการดำเนินคดีในศาลอาญาทุจริตที่ประชาชนควรรู้เพื่อประโยชน์ในการใช้สิทธิทางศาลโดยตรงไม่ต้องผ่านหน่วยงานของรัฐมีดังต่อไปนี้ (ฎีกาที่ 4881/2541, 2294/2517, 3561/2525, 530/2526, 3042/2537, 3509/2549, 7630/2549, 1510/2551, 7030/2551, 1337/2538)
คำพิพากษาฎีกาที่ 4881/2541
          ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 157 เป็นบทบัญญัติที่ต้องการเอาโทษแก่เจ้าพนักงานผู้มีหน้าที่ แต่กลับปฏิบัติหรือละเว้นการปฏิบัติหน้าที่โดยมิชอบเพื่อให้เกิดความเสียหาย แก่ผู้หนึ่งผู้ใดตอนหนึ่งและเอาโทษแก่เจ้าพนักงานซึ่งปฏิบัติ หรือละเว้นการปฏิบัติหน้าที่โดยทุจริตอีกตอนหนึ่ง ในตอนแรก คำว่าเพื่อให้เกิดความเสียหายแก่ผู้หนึ่งผู้ใดนั้น หมายความรวมถึง เพื่อให้เกิดความเสียหายแก่บุคคล หรือเอกชนผู้หนึ่งผู้ใดด้วย ดังนั้น หากการปฏิบัติหรือละเว้น การปฏิบัติหน้าที่ของเจ้าพนักงานโดยมิชอบเป็นการกระทำ ต่อเอกชนผู้หนึ่งผู้ใดโดยตรง และเป็นการกระทำให้บุคคลดังกล่าว ได้รับความเสียหาย เอกชนผู้นั้นย่อมเป็นผู้เสียหายตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 2(4) ได้ การที่เจ้าพนักงานปฏิบัติหรือละเว้นการปฏิบัติหน้าที่โดยมิชอบ เพื่อให้เกิดความเสียหายแก่ผู้หนึ่งผู้ใด ผู้กระทำความผิดต้องมีเจตนาเพื่อให้เกิดความเสียหายแก่ผู้เสียหายและการกระทำดังกล่าวก่อให้เกิดความเสียหายหรือกระทบกระเทือนต่อสิทธิและหน้าที่ของผู้เสียหายนั้นด้วย จึงจะเป็นผู้เสียหายที่มีอำนาจฟ้องเจ้าพนักงานจากการกระทำความผิดดังกล่าว 
คำพิพากษาฎีกาที่ 2249/2517 
        บุตรโจทก์ถูก ส. ขับรถยนต์ชนถึงแก่ความตาย โจทก์จัดการแทนบุตรที่ตายตาม ป.วิ.อ. มาตรา 5(2) จำเลยเป็นนายตำรวจผู้สืบสวนสอบสวนคดีนั้นได้ละเว้นการปฏิบัติหน้าที่ คือ จดคำพยานไม่ตรงกับคำให้การของพยานโดยไม่ชอบ เพื่อช่วยเหลือ ส. มิให้ต้องรับโทษ หรือให้รับโทษน้อยลง ถือว่าการกระทำความผิดของจำเลยเป็นการกระทำต่อโจทก์ โจทก์เป็นผู้เสียหายโดยตรง จึงมีอำนาจฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตาม ป.อ. มาตรา 157,200
คำพิพากษาฎีกาที่ 1337/2538
         โจทก์กล่าวอ้างว่าจำเลยเรียกร้องเงินจากโจทก์ครั้งแรกในวันที่6มิถุนายน2531โจทก์เองก็ได้ยอมรับว่าได้ต่อรองจำนวนเงินและตกลงให้เงินแก่จำเลยจำนวน 15,000 บาท ถือได้ว่าโจทก์สมัครใจมอบเงินจำนวนดังกล่าวให้จำเลยเพื่อไม่ต้องการให้จำเลยส่งเรื่องแบ่งแยกที่ดินไปกระทรวงดังจำเลยอ้างโจทก์จึงมีส่วนสนับสนุนไม่ให้จำเลยกระทำการตามหน้าที่ดังกล่าวโจทก์จึงไม่ใช่ผู้เสียหายไม่มีอำนาจฟ้องแต่ที่โจทก์กล่าวอ้างว่าในวันที่ 9 มิถุนายน 2532 จำเลยได้เรียกร้องเงินจากโจทก์อีกเป็นครั้งที่สองจำนวน4,000 บาท จำเลยจึงจะมอบน.ส.3ก.ที่แบ่งแยกให้โจทก์นั้น โจทก์ไม่ยินยอมมอบเงินแก่จำเลยแต่อย่างใด โจทก์จึงเป็นผู้เสียหายมีอำนาจฟ้องจำเลยได้
คำพิพากษาฎีกาที่ 3561/2525
              โจทก์เป็นเพียงผู้ได้รับมอบอำนาจให้ฟ้องคดีอาญาคดีก่อน แม้ในคดีดังกล่าวจำเลยจะได้ปลอมหรือใช้เอกสารปลอมอ้างเป็นพยานหลักฐาน โจทก์ในฐานะผู้รับมอบอำนาจก็ไม่ได้รับความเสียหายด้วย โจทก์จึงไม่ใช่ผู้เสียหายตามกฎหมาย โจทก์ในฐานะส่วนตัวย่อมไม่มีอำนาจฟ้องดคีนี้
ประชาชนที่ถูกเจ้าหน้าที่ของรัฐกลั่นแกล้ง ถ้ามีพยานหลักฐานพอมีมูล สามารถฟ้องตรงต่อศาลอาญาคดีทุจริตได้ทันที