ทุกคนมองว่า เมื่อมีเงินก็มีความสุข เพราะเงินสามารถซื้อหาได้ทุกอย่าง จึงขวนขวายให้ได้มาซึ่ง “เงิน”

บทความวันที่ 17 เม.ย. 2555, 00:00

มีผู้อ่านทั้งหมด 8577 ครั้ง

---

เงินซื้อได้ทุกอย่างจริงหรือ?

 

ทุกคนมองว่า เมื่อมีเงินก็มีความสุข เพราะเงินสามารถซื้อหาได้ทุกอย่าง  จึงขวนขวายให้ได้มาซึ่ง “เงิน” ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดรูปแบบใด  นั่นเป็นความคิดของคนหมู่มากที่ “ไม่มีเงิน”  แต่สำหรับคนมีเงิน  เมื่อมีมันแล้ว บางอย่างของชีวิตไม่ได้ซื้อหาได้  โดยเฉพาะ “ความสุข”

นี่เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตครอบครัวคนมีเงินครอบครัวหนึ่ง  ซึ่งมีฐานะร่ำรวย  เงินทองเหลือกินเหลือใช้  สามีเป็นนักธุรกิจทำงานทุกวัน  แทบไม่มีวันหยุด  ภรรยาก็ตามประสาคนมีสามีรวย  ไม่ต้องทำงาน  มีเงินใช้  มีคนขับรถส่วนตัว  ชีวิตประจำวัน คือ ช๊อปปิ้ง แต่งตัว  ในการที่เธอจากบ้านทุกวัน นี่เองที่ทำให้สามีเกิดความระแวง  “ไปไหนทุกวัน ออกเช้า-กลับดึก ลูกเต้าไม่ดูแล”   เป็นที่มา ของการหาคนช่วยในการไขปริศนาใจในครั้งนี้

“คุณกุ้งช่วยผมได้มั้ยครับ” “ได้คะ”    “ผมสบายใจขึ้นเยอะเลยครับ”   นักธุรกิจหนุ่มเอ่ยปากหลังจากที่ได้นั่งสนทนากับนักสืบกุ้งมาประมาณชั่วโมงเศษ   งั้นผมมอบหมายภารกิจให้คุณกุ้งเลยนะครับ

เฝ้าสังเกตดูว่า พฤติกรรมในแต่ละวันของ “คนรวย” เนี่ยะเขาไม่มีอะไรทำกันหรือไง  โอ้วว! ช็อปปิ้ง  เดินซื้อของกินตามร้านอาหารที่มีชื่อเสียง ซื้อเสื้อผ้า/สินค้าแบรนด์เนม  และสิ่งที่เธอ(เป้าหมาย)ขาดไม่ได้เลยคือ ทุกครั้งที่เข้าห้าง สิ่งแรกที่ต้องทำคือ  เดินรี่ ไปที่บูธเครื่องสำอาง นั่งให้พนักงานแต่งหน้าให้สวย เริ่ด เชิด หยิ่ง  ซะก่อน “พี่ๆ สงสัยเข้าแก้เคล็ดอะไรเปล่า”  “แปลกนะ...คนรวยเนี๊ยะเขาของฟรีเหรอ”  “ของฟรีอะไร”   “ อ้าว! ก็นุชเห็นเธอมาแต่งหน้าฟรีทุกวันเลย”   “ เอ่อไม่รู้ นั่นซิเขาได้รวยมั้ง…ประหยัดดี”   คนรวยทำอะไรก็ไม่น่าเกลียด  พี่ๆ เราคงทำอย่างเขาไม่ได้หรอกเน๊าะ  “ทำไม”  ก็เราไม่รวยไง   บ้าไปแล้ว...เรื่องของเธอเป็น  top off the town  สำหรับนักสืบไปหลายวัน

หลายวันผ่านไป  เอ๊ะ! หรือว่าสามีเขาจะคิดไปเอง แต่เอ๊ะ  “เมื่อไม่มีมูล หมาคงไม่ขี้”  มันต้องมีพิรุธซิน่า  สามีเขาเลยระแรง   วันนี้เธอแต่งหน้าสีชมพูเข้มจัด เข้ากับสีเสื้อเลย เสร็จแล้ว เธอเดินไปที่ร้านอาหารฟูจิ ซื้ออาหารใส่กล่องกลับบ้าน.. เดินไปที่ร้านขนมปัง....ซื้อผลไม้  “สงสัยจะกลับบ้านอีกตามเคย ”นักสืบคิดในใจ   โอ้โห่  เดินหิ้วพะลุงพะลังเชียว   ยืนหน้าห้างมองซ้ายมองขวา มีแท็กซี่มาจอด เธอหิ้วของขึ้นรถแท็กซี่ไป เราจะช้าอยู่ใยทีมงานขับรถมาจอด   ขึ้นรถได้บอกทีมงาน “ตามคันนั้นแท็กซี่ สีเขียวทะเบียน...ไปเลย”  แท็กซี่ไปจอดที่หน้าคอนโดแห่งหนึ่งในซอยเล็กๆ ดูสภาพเก๊า เก่า  “สงสัยเธอมาเก็บแชร์ ดูไปก่อน”   “อ้าว! เธอหิ้วข้าวของลงรถด้วยอ่ะ”  เดินเข้าไปข้างใน  “สงสัยเธอคงเอาของกินมาให้คนงานนะพี่” เสียงนุชพูด     เธอหายไปพักใหญ่ เดินออกมาพร้อมกางเกงขาสั้น เสื้อยืดรองเท้าแตะ แต่หน้ายังเช้งกะเด๊ะเหมือนเดิม  เธอเดินออกมาพร้อมชายคนหนึ่ง    ตัวดำ สูงใหญ่  หน้าเหลี่ยม  “คนนั่นใช่เป้าหมายรึเปล่า ดูๆดีซิ”  ใช่พี่ เธอเดินมาพร้อมบอดี้การ์ดด้วย  ไปโน่นแล้ว  ชายตัวดำเดินไปลานจอดขี่รถมอเตอร์ไซค์ออกมา หล่อนค่อมซ้อนออกไป  ..เอาไงดีละ รถเก๋งขับตามรถมอเตอร์ไซค์นี่นะ ..”เอา ก็เอา วะ ลองดู”   ซ้ายๆๆๆ ขวาๆๆๆ อยู่โน่น  ..เร้ว เร็วๆๆ   เหงื่อแตก.. มอไซค์คันนั้นจอดปากซอย  เธอลงจากรถพร้อมคนขับ เดินไปที่ร้านก๋วยเตี๋ยว  เฮ้ย ตื่นเต้น คิดว่าจะไม่ทันซะแล้ว  (ขำก็ขำ...ตื่นเต้นก็ตื่นเต้น คิดว่าจะไม่ทันซะแล้ว)  พอดีเลย กำลังหิว   ถือโอกาสสั่งก๋วยเตี๋ยวกินซะเลย!  ป้า..เล็กแห้ง 2 ถุง  เป้าหมายกับชายคนนั้น  ซื้อก๋วยเตี๋ยวเสร็จ ก็ซ้อนมอไซค์กลับคอนโด ปล่อยให้นักสืบสงสัยในใจ  “เขาคือใคร..”       เวลาผ่านไป 5 ชม.  เป้าหมายยังไม่ลงมา    แถวนี้คนน้อยเนื่องจากเป็นซอยตัน  เราฝังตัวอยู่ในรถนานแล้ว   มาแล้ว...ๆ เสียงทีมงานตะโกนบอก แหม่ได้ที่ กำลังจะงีบซักหน่อย รอตั้งนานไม่มา...หือ! ขัดจังหวะจิ้ง   เห็นเป้าหมายลงมาพร้อมกับชายคนนั้น เธอเปลี่ยนเสื้อผ้าสวมชุดเดิมสวยเริ่ด เดินไปที่รถมอเตอร์ไซค์ ชายสตาร์ทเครื่อง เธอเดินไปนั่งซ้อนท้าย  ขับไปทางปากซอย  เมื่อมอไซค์จอด...เธอลงจากรถเดินไปเรียกแท็กซี่ไปต่อ พอดีกว่าวันนี้ พรุ่งนี้ค่อยมาไขปริศนา ว่า “มอไซค์คันนั้นมันเป็นใคร”

                เดี๋ยววันนี้ไปรอที่คอนโดนั้นดีกว่า “พี่ว่านะ เดี๋ยวเธอก็ต้องมา” “จอดรถเสร็จเราไปหาข้อมูลกัน”   คอนโดเก่าๆนี้ ให้เช่าราคา 2,000-2,500 บาทต่อเดือน  เธอมาแล้วพร้อมข้าวของกินเช่นเดิม. เธอไปที่ลิฟท์ “ไปด้วยคะ” ชั้นไหนคะ “  คะชั้นนี่ละคะ ออกจากลิฟท์พร้อมเธอ เธอไปทางขวา เราไปทางซ้าย ทำทีว่าค้นหากุญแจไม่เจอ รอจนกว่าเธอจะเข้าไปในห้อง  พอเธอเข้าห้องเราก็รีบลงชั้นล่างทันที ...    มองหารถมอไซค์คันนั้น  ไม่เห็นเลยวันนี้   “ไปไหนว่ะ”   ผ่านไป 2 ชม.  เห็นเธอลงมาชั้นล่าง เดินไปมา กระสับกระส่าย  พูดโทรศัพท์เสียงดังว่า “อยู่ไหนทำไมไม่มา... รอตั้งนานแล้วรู้มั้ย..ทำอะไรอยู่” เธอวางสาย แล้วก็เดินไปเดินมา โดยไม่รู้หรอกว่า มีคนคอยสังเกตดูพฤติกรรมเธออยู่..   

“ มันไปไหน ..มันไปไหน  เธอมาทำอะไรที่นี่”   แต๊ดๆๆๆๆๆ  เงยหน้าขึ้นดู เขามาแล้ว..ใช่จริงด้วย   “อยากรู้จักจัง” เข้าไปตีสนิทดีกว่า ขอโทษนะคะรู้จัก....  “ม่ายรุ ขะแม ขะม..”   “อ๋อ..ขอบคุณคะ” นักสืบงง  มันพูดอะไรของมัน เขมรแน่นอน  แล้วเขาก็กดลิฟท์ขึ้นคอนโดไป   เราก็ต้องเข้าเตาอบอยู่ในรถต่อไป  ตอนนี้ 3 ทุ่มแล้ว  ยังไม่เห็นใครเลย ผ่านไปได้อีก 20 นาที เธอเดินออกลงมาพร้อมกับบอดี้การ์ด เดินไปที่รถมอเตอร์ไซค์ซ้อนท้ายไปด้วยกัน ตรงไปซุปเปอร์มาร์เก็ต   “เข้าไปด้วยดีกว่า  อาศัยแอร์ซักหน่อย ร้อนมาทั้งวัน”   เห็นเดินกอดเอวกระหนุงกระหนิงหยอกล้อกันไป จับแขน จับก้น โอบเอว “โอ้ย ..มันช่างสมกันยังกับกิ่งทองใบตำแย เสียจิ้ง” สาวเจ้าก็ไฮโซ หนุ่มก็ยังกะกรรมกร     ด้วยความสามารถของนักสืบ  สืบรู้ว่าชายคนนี้มีอาชีพเป็นหมอดู หมอผี มาจากเขมร ทำพิธีกรรมทางไสยศาสตร์  รับทำเสน่ห์ อะไรแบบนี้       

ท่านผู้อ่าน..เชื่อเรื่องหมอดู เรื่องทำเสน่ห์รึเปล่าคะ  นักสืบทำงานมาเยอะหลายปี  เรื่องแบบนี้ไม่เชื่อก็อย่าหลบลู่    เห็นมั้ยคะเธอคนนี้ดูจากภายนอกเธอมีชีวิตทุกอย่างที่ดี ครอบครัวที่สมบูรณ์   แต่เธอมีปัญหาทางจิตใจ  ต้องพึ่งหาหมอดู  หมอดูพูดอะไรก็เชื่อ   ให้ทำอะไรเธอก็ทำ ไม่รู้วิธีการที่นักสืบเห็นที่หมอดู ปฏิบัติกับเธอนั้น เป็นการสะเดาะเคราะห์รึเปล่า? หรือเป็นพิธีการอย่างหนึ่ง นักสืบไม่ทราบคะ แต่สิ่งที่นักสืบเห็นคือเธอน่าจะถูกหลอก  สูญเสียเงินทอง เสียตัว  ใครจะช่วยเธอได้ เธอคงไม่เชื่อใครนอกจากหมอดูคนนั้น     และวิธีการทำของ..ท่านเคยได้ยินหรือไม่ หลายคนที่ปัญหาครอบครัวบอกว่า ...เมียผมถูกของ...ผัวชั้นโดนของ   จะของใครละ ก็ของหมอดูละมั้ง... ถึงบอกว่าปัญหาชีวิตครอบครัว เป็นเรื่องใหญ่  เมื่อมีปัญหาเราไม่ร่วมมือกันแก้  โทษกันไปโทษกันมา ปัญหาตามมาคือความแตกแยก แต่..ถ้าเราหันเข้าหากัน ปรึกษาหาทางออกร่วมกัน  ถ้าให้เขาแก้ไขไม่ได้  ก็ต้องแก้ไขที่เราตัวเอง เพราะบางครั้งปัญหาที่เกิด อาจจากตัวเราเอง แต่เรารับมันไม่ได้   ทุกอย่างอยู่ที่คำว่า “ให้อภัย”