ยุคสมัยนี้สังคมเสื่อมลงทุกวัน เทคโนโลยีภายนอกพัฒนาสูงขึ้นๆ

บทความวันที่ 27 มิ.ย. 2556, 00:00

มีผู้อ่านทั้งหมด 10647 ครั้ง

หล่อนมีผัวแล้ว

            ยุคสมัยนี้สังคมเสื่อมลงทุกวัน เทคโนโลยีภายนอกพัฒนาสูงขึ้นๆ  แต่จิตใจคนเรามีแต่ตกต่ำถดถอยลง ขาดมนุษยธรรม ศีลธรรม ท่านผู้อ่านคิดอย่างนี้หรือไม่ ลองมาอ่านเรื่องราวต่อไปนี้กันคะ ปัญหาครอบครัวเกิดขึ้นได้เสมอกับทุกคน แต่ปัญหาของคนเราก็ไม่เหมือนกัน  บางคนคิดน้อยใจว่าตัวเองทำไมมีแต่ปัญหา  เรื่องนี้เกิดขึ้นกับครอบครัวหนึ่ง ซึ่งเธอเล่าให้นักสืบฟังว่า แต่งงานอยู่กินกับสามีมาประมาณเกือบ 20 ปี มีบุตรด้วยกันหนึ่งคน เธอเป็นแม่บ้าน ดูแลบ้าน รับ-ส่งลูกไปโรงเรียน ส่วนสามีทำงานบริษัทเอกชน ตำแหน่งบริหาร เงินเดือนประมาณหลักแสน  สามีเป็นคนกลับบ้านดึกเป็นเรื่องปกติ  ทำจนเธอชินกับชีวิตแบบนี้ สามีให้เงินใช้เดือน 15,000 บาท ไม่รวมค่าใช้จ่ายลูก เงินที่สามีให้ก็ใช้จ่ายในเรื่องส่วนตัวไม่ได้เก็บ  ใช้แต่ละเดือนก็หมดพอดี  เธอเองค่อนข้างจะเข้มงวดกับลูก  เจ้าระเบียบบางครั้งก็ลามถึงสามีด้วย   เมื่อประมาณต้นปีที่ผ่านมา มีหญิงคนหนึ่งเล่น Line ในมือถือส่งมาหาเธอ แนะนำตัวเองว่าเป็นภรรยาคนนึงของสามี และถามเธอว่า เมื่อไหร่จะหย่าซะที สามีเธอไปเล่าให้หล่อนฟังว่า เธอเป็นคนจุกจิ๊กจู้จี้ ชอบกดดัน บังคับลูก และแยกห้องนอนนานแล้ว  ในขณะที่เธออ่านข้อความใน Line  คิดว่าอีบ้าที่ไหนส่งข้อความมาผิด (ด่าในใจ) มีข้อความเข้ามาเรื่อยๆ แล้วก็ส่งรูปภาพสามีกำลังจูบกับหญิง และอีกหลายๆภาพที่กอดกัน ของจริงแน่ หน้าสามีชัดเจน แต่หล่อนเป็นใครทำไมถึงส่งภาพพวกนี้มาได้ รู้เบอร์เธอได้อย่างไร  หล่อนส่งเบอร์มือถือมาทาง Line   เธอตัดสินใจโทรกลับไปคุย เสียงตามสายบอกว่าเป็นเมียอีกคน  และพูดเรื่องราวของเธอได้อย่างถูกต้องละเอียดยิบเลย  ถ้าไม่ใช่สามีตัวดีของเธอเล่าให้หล่อนฟัง หล่อนจะรู้ได้ไง  หล่อนไม่ยอมบอกว่าเป็นใครอยู่ที่ไหน  ปล่อยเป็นปริศนา 

หลังจากที่สนทนากับหล่อนจิตใจเธอฟุ้งซ่านทั้งวัน กินไม่ได้นอนไม่หลับ  นั่งรอสามีจนดึก พอสามีมาถึงเธอเอารูปในมือถือให้ดู สามีเฉยๆ ไม่พูดและไม่ได้ตกใจอะไร บอกว่าถ่ายเล่นสนุกๆแค่นั้น  ปกติชีวิตในครอบครัวก็ต่างคนต่างอยู่อยู่แล้ว  ยิ่งเย็นชากว่าเดิม  ในเมื่อสามีไม่ตอบอะไร เธอก็ต้องหาความจริงเอาเอง เธอจึงมาหานักสืบเพื่อพิสูจน์ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับเธอจริงหรือฝันไป  เมื่อเธอเล่าเรื่องทั้งหมดให้นักสืบฟัง แล้วต้องนัดเวลาทำงาน แต่ปรากฏว่าเธอไม่มีเงินจ้างนักสืบ เพราะที่ผ่านมาสามีให้เงินเธอไม่เคยเก็บเลยใช้หมดไปทุกเดือน เธอต้องไปหยิบยืมเงินน้องสาวเพื่อจ่ายเงินเป็นค่าใช้จ่ายในงานสืบ  วันแรกของการติดตามพฤติกรรมสามีเธอ เราเริ่มจากที่บ้าน สามีเธอออกจากบ้านแต่เช้า ขับรถไปตามเส้นทางเรื่อยๆ ก่อนถึงที่ทำงานแวะรับหญิงคนหนึ่งรูปร่างอ้วน ใส่ชุดฟอร์มทำงานเป็นที่ทำงานเดียวกัน แต่ทำไมหุ่นหน้าตาหล่อนยังกะแม่บ้าน ไม่น่าจะเป็นเมียน้อย (นักสืบคุยกัน) คงไม่ใช่มั้งพี่ ทางผ่านอ่ะป่าว! “นั่นซิ”  เราขับรถตามไปเรื่อยๆ ใกล้ถึงที่ทำงาน หญิงคนนั้นลงหน้าโรงงาน ส่วนสามีเธอขับรถเข้าไปโรงงาน “นั่นไงพี่ เธอคงอาศัยรถมา” “อือ!” วันนี้ทั้งวันเราต้องรอจนกว่าจะเลิกงานนะ ผู้ว่าจ้างบอกว่า สามีเป็นผู้จัดการโรงงานส่วนใหญ่จะไม่ออกไปไหน จะออกอีกทีก็เย็นเลิกงาน “งั้นเราไปหาที่พักผ่อนก่อนนะพี่บ่ายๆ ค่อยมาเฝ้า” แถวนี้ที่จอดรถก็ไม่มี  ...ใกล้ๆ ห้าโมงเย็น เรากลับมาที่หน้าโรงงานอีกครั้ง เห็นคนงานทยอยออกจากโรงงาน สวมชุดฟอร์ม มีรถบัสรับส่งพนักงาน  เรายังไม่เห็นเป้าหมายเลย จะทุ่มแล้วนะ รถก็ทยอยกลับเกือบหมด “ถ้าเป้าหมายหายซวยเลยเรา จะตามหาที่ไหนกว่าจะกลับบ้านก็เที่ยงคืน” (เรานั่งบ่นกัน) “รออีกนิดน่าอาจจะยังไม่ออก” เวลาผ่านไปเกือบสองทุ่ม เห็นหน้ากระบะรถเป้าหมายออกมาจากประตูโรงงาน จอดห่างประตูโรงงานประมาณ 500 เมตรเหมือนรออะไร  เวลาผ่านสักพักเห็นหญิงเดินมาขึ้นรถ “นั่นมันหล่อนคนเมื่อเช้านี่”  “เขาอาจเป็นญาติกันนะพี่” “ม่ายรู้ซิ” เราขับรถตามไปเรื่อย  เป้าหมายแวะทานข้าวกับหญิงคนนั้น ที่ร้านอาหารตามสั่งระหว่างทาง หลังจากนั้นไปจอดที่คอนโดแห่งหนึ่งใกล้กับที่แวะรับเมื่อเช้า จอดรถที่ลานจอด และเดินเข้าคอนโดพร้อมกัน  แบบนี้ชัดไหมเนี่ย (แต่เราก็ยังกังขากับหล่อนคนนี้ น่าตาหล่อนไม่น่าเป็นกิ๊กได้เลย)  ทั้งสองอยู่บนคอนโด เราเลยหาข้อมูลกับลุงยามที่นั่งอยู่ ซื้อกระทิงแดงให้ลุงกิน แล้วก็คุยไปคุยมาวนมาถามเรื่องเป้าหมาย ได้ความว่าทั้งสองเป็นแฟนกัน มาเช่าอยู่คอนโดที่นี่เกือบปีแล้ว ทำงานอยู่ด้วยกัน  เมื่อได้ข้อมูลแบบนั้นแล้ว ดิฉันโทรหาผู้ว่าจ้างทันที  ส่งรูปที่ชัดๆไปให้เธอ พอเธอเห็นหล่อนก็ไปหาข้อมูลในเฟสบุ๊คของสามี จึงทราบว่าเธอเป็นสาวโรงงานนั่นแหล่ะ ดิฉันและเธอช่วยกันหาข้อมูล จนรู้ว่าเธอเคยมีผัวมาแล้ว มีลูกด้วยกัน 3 คน อยู่ต่างจังหวัดเธอยังไม่เลิกกับผัว   เมื่อได้ข้อมูลแบบนั้นแล้ว การติดตามพฤติกรรมคงจะเหมือนกันทุกวัน  เราจึงวางแผนเฝ้าที่คอนโด เมื่อไหร่สามีเธอและหล่อนเข้ามาจะได้แจ้งผัวหล่อนมาจัดการ  เธออ้างว่ามาหางานทำที่กรุงเทพ  เช่าห้องอยู่กับเพื่อนหญิง เกือบปีที่หล่อนไม่กลับบ้าน อ้างว่าทำโอดี  แต่เงินก็ไม่เคยส่งให้ลูกเลย ปิดบังที่อยู่ ไม่ยอมบอก    วันเสาร์นี้คงเป็นโอกาสเหมาะ เพราะสามีเธอบอกว่าจะไปทำโอที  สามีเธอออกจากบ้านตามปกติ  ไปรับหล่อนที่คอนโดไปทานข้าวกันและกลับมาที่คอนโด ซึ่งทีมงานเราซุ่มอยู่แล้วพร้อมกับผู้ว่าจ้าง  เมื่อเห็นปุ๊บเธอโทรบอกผัวหล่อนทันที   ประมาณ 30 นาที ผัวหล่อนมาถึงคอนโดพร้อมเพื่อนอีก 3-4 คน “งานนี้ตายแน่” ดิฉันคิดในใจ เตรียมจะเผ่น ไม่อยากมีส่วนร่วมแล้ว  ผัวเธอเดินขึ้นไปเคาะห้องตามที่เราบอก แต่ไม่มีใครเปิดห้องออกมา สักพักเห็นตำรวจมาเจ้าของคอนโดคงโทรไปแจ้ง  ตำรวจช่วยกันเคาะเรียก เห็นหล่อนเดินออกจากห้องมาพร้อมกับชาย ผัวหล่อนกำลังจะเข้าไปตบแต่ถูกตำรวจกันไว้ หล่อนหน้าตาเฉยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น โต้เถียงกันนิดหน่อย ตำรวจเชิญทั้งคู่ไปสถานีตำรวจ ทุกขั้นตอนถูกบันทึกภาพไว้หมดแล้วโดยนักสืบ แต่เราไม่เปิดเผยตัว แอบซ่อนอยู่ ทุกคนแยกย้ายก็กลับ  ก็หมดหน้าที่เรา  เหตุการณ์จะเป็นอย่างไรต่อไปนั้นเราไม่ทราบ หลังจากเหตุการณ์วันนั้นผ่านไปสองวัน ผู้ว่าจ้างมาหาดิฉัน บอกว่าอยากจะฟ้องชู้กับหล่อน  เพราะสามีมาขอหย่ากับเธอ จะไม่เลี้ยงดู จะไม่ให้อะไรเธอเลยแม้แต่บาทเดียว เธอเจ็บใจมากที่หล่อนทำลายชีวิตครอบครัวเธอ ทุกสิ่งอย่างหลักฐานฟ้องได้ แต่ติดขัดอย่างเดียวคือเงิน  ถ้าสามีไม่ให้เงินเธอก็ไม่มีเงินเลย  เป็นอุทาหรณ์สำหรับแม่บ้านสามีเลี้ยงนะคะ เวลามีเงินก็ไม่เก็บ เราจะรู้ได้อย่างไรว่าอนาคตสามีจะเลี้ยงไปตลอด ยามรักกันอะไรก็ดีขออะไรก็ได้ แต่เวลาหมดรักแล้ว สักบาทเขาก็ไม่อยากจ่าย ชีวิตคนเราไม่แน่นอน อย่าอยู่อย่างประมาท คนเราต้องเตรียมพร้อมเสมอ รับได้กับทุกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น...มีปัญหาปรึกษานักสืบกุ้งได้คะ