การผ่อนเวลาที่จะทำให้ผู้ค้ำประกันหลุดพ้นความรับผิด
คำพิพากษาฎีกาที่ 2856/2558
การผ่อนเวลาชำระหนี้ให้แก่ลูกหนี้ที่ผู้ค้ำประกันหลุดพ้นจากความรับผิดนั้นจะต้องเป็นการตกลงผ่อนเวลาแน่นอนและมีผลว่าในระหว่างผ่อนเวลานั้นเจ้าหนี้จะใช้สิทธิเรียกร้องฟ้องร้องไม่ได้ การที่จำเลยที่หนึ่งผิดนัดชำระหนี้แม้จำเลยที่หนึ่งจะสั่งจ่ายเช็คลงวันที่ล่วงหน้าชำระหนี้แก่โจทก์ แต่เมื่อโจทก์ยังสามารถบังคับให้จำเลยที่หนึ่งชำระหนี้ตามมูลหนี้ซื้อขายได้
กรณีไม่ใช่เป็นการตกลงกำหนดวันหรือระยะเวลาชำระหนี้ให้เป็นการแน่นอนจึงไม่เป็นการที่เจ้าหนี้ยอมผ่อนเวลาให้แก่ลูกหนี้อันจะทำให้ผู้ความหลุดพ้นตามมาตรา 700 เดิมผู้ค้ำประกันจึงต้องรับผิดต่อโจทก็ตามสัญญาค้ำประกัน